___.png)
SOT FESTOHET DITA E ÇAJIT: NË MBARË BOTËN.
- Agjencia Telegrafike Vox
- May 21, 2024
- 3 min read
Tiranë, Shqipëri | Më 21 maj, Dita e Çajit festohet në të gjithë botën me ceremoni, ekspozita dhe takime.
Në edicionin e sivjetshëm, vëmendje e madhe i kushtohet rolit të gruas dhe kontributit të saj në prodhimin dhe konsumimin e çajit.
Ndërsa prisni të merrni pjesë në evente dhe ceremoni degustimi, ja një udhëtim nëpër mijëra mënyra për të pirë dhe përgatitur çaj: të kripur, të ftohtë, me gjethe nenexhiku, me qumësht, me kardamom ose me anise.
Le të fillojmë nga Kina, vendi ku lindi si pije, i përgatitur me gjethe të ziera në avull, i rrahur në një llaç dhe i zbërthyer në një gungë, i cili më pas zihej me oriz, xhenxhefil, kripë, lëvozhgë portokalli, erëza, qumësht dhe ndonjëherë qepë.
“Gongfu Cha” është rituali tradicional i servirjes së çajit, i cili ndjek rregulla të sakta dhe të ngurta.
Ka shumë varietete, megjithëse ai jeshile është më i përhapura.
“Long Jing” vlerësohet për karakterin e thekur dhe shijen e frutave, ndërsa “Pi Lo Chun”, është një varietet shumë i rrallë, i prodhuar nga lastarët me push dhe gjethet e reja që gjenden vetëm në malet Dong Ting.
Ceremonia e çajit është gjithashtu magjepsëse në Japoni.
“Chado” ose “Cha no yu” është një rit shekullor i ndikuar nga Zen Budizmi, i cili zhvillohet brenda ndërtesave të vogla prej druri të vendosura në kopshte plot me ujë dhe shkëmbinj.
Ndër varietetet e shumta të çajit, më i përhapuri është “matcha”, pluhur çaji jeshil i njohur për vetitë e tij antioksiduese; të tjerat janë “bancha”, aromatik dhe tretës, dhe “sencha”, perfekte për të shoqëruar sushin.
Në Tibet pinë “Po Cha”, çaj të zi me gjalpë dhe kripë, të mbledhur në termos me ngjyra të mëdha.
Çaji i orës 17:00 është rituali më i përhapur dhe më popullor në Britaninë e Madhe, dhe është një zakon i shoqëruar me rregulla të mirësjelljes dhe krijimit të aksesorëve dhe enëve, si kuti në të cilat ruhen gjethet aromatike, infuzione, filxhanë sheqeri, kana qumështi dhe servise çaji në porcelan ose argjend.
Për të shoqëruar çajin u krijuan ëmbëlsira me reçel, kifle dhe sanduiçe të vegjël si ato me kastravec.
Sot rituali i çajit të pasdites është i pranishëm në çdo familje angleze edhe nëse pija konsumohet në çdo kohë, pothuajse gjithmonë e shoqëruar me qumësht.
Në Marok, ceremonia e çajit është një pjesë thelbësore e mikpritjes afrikano-veriore: kudo, në klube apo në rrugë, ne jemi dëshmitarë të ritit të çajit jeshil, i freskët dhe shuarës i etjes, një përzierje aromatike e gjetheve të mentes dhe e ëmbëlsuar me 5 kube sheqeri.
Ceremonia shoqërohet me gjeste të ngadalta dhe të llogaritura mirë dhe shoqërohet me ëmbëlsira të shkëlqyera.
Çaji në Indi quhet “chai” dhe pihet i pasuruar me kanellë, kardamom, piper të zi dhe karafil dhe i ëmbëlsuar me qumësht të nxehtë dhe sheqer, ndonjëherë me xhenxhefil të sapo grirë.
Është pija më e përhapur, e prezantuar nga anglezët në fillim të shekullit të 19-të dhe konsumohet shumë e nxehtë, sidomos në gota të vogla qelqi.
Edhe në Turqi çaji është një pije shumë e njohur: “cay”, çaji i zi me shije dhe aromë të fortë nga rajonet e Detit të Zi, shërbehet në gota të dekoruara në formën e një tulipani.
Edhe çajniku është i veçantë dhe i dekoruar: ndahet në dysh dhe nga pjesa e sipërme çaji derdhet poshtë ku hollohet me ujë të vluar.
Nga z. Erton Duka.
© Copyright | Agjencia Telegrafike Vox
Ne të njohim me botën | www.007vox.com | Burimi yt i informacionit
