E ARDHMJA E KINËS? NJË USHTRI DERRASH QË JETOJNË NË RROKAQIEJ E VENDOSIN ATË.

Pekin, Kinë | Siguria ushqimore është në krye të axhendës së presidentit Shi Xhinping (Xi Jinping).

Dy nga objektivat kryesore të qeverisë kineze përkojnë, jo çuditërisht, me nevojën për të siguruar sektorët kyç të vendit dhe, në të njëjtën kohë, për të distancuar veten sa më shumë që të jetë e mundur nga çdo varësi strategjike e huaj që mund të vërë në telashe të gjithë kombin.

Këtu hyjnë në lojë derrat, ose më mirë akoma, mishi i marrë nga therja e këtyre kafshëve, i cili përfaqëson një shtyllë të vërtetë të dietës së qytetarëve kinezë.

Pas rritjes ekonomike të Kinës, mishi i derrit është kthyer nga një luks për disa - dhe për raste të veçanta - në të qenit i disponueshëm për të gjitha familjet kineze.

Numrat janë mbresëlënës.

Fuqia e dytë më e madhe në botë është shtëpia e 1.4 miliardë qytetarëve që konsumojnë 60 milionë tonë mish derri në vit (rreth 40 kilogramë për frymë në vit).

Jo vetëm mishi i derrit është më i ngrëni në vend (70% e totalit); kërkesa e tij po rritet vazhdimisht, aq sa Ministria e Shëndetësisë e Pekinit iu desh të rekomandonte reduktimin deri në gjysmën e konsumit ditor të këtij ushqimi nga tani deri në vitin 2030.

Fija e kuqe që lidh Kinën me mishin e derrit.

Nëse nga një ditë në tjetrën qytetarët e saj do ta gjenin veten duke u mbaruar me mish derri, kjo do të ngrinte një alarm të rëndësishëm për presidentin Shi Xhinping (Xi Jinping).

Kjo është arsyeja pse Kina ka ecur në dy drejtime: nga njëra anë ajo vazhdon të importojë miliona tonë mish derri nga jashtë (rreth 10%), nga ana tjetër po mbështetet gjithnjë e më shumë (90% e totalit) te mishi i derrit të prodhuar në territorin e saj.

Si të rritet sasia? Duke u mbështetur në bujqësinë vertikale. Dhe kjo është: rrokaqiejt plot me derra të ngrihen duke përdorur teknologjitë më të avancuara.

Shembulli i parë i dukshëm përfshin dy ndërtesa 26-katëshe në Ezhou, në provincën qendrore të Hubeit.

Nga jashtë, rrokaqiejt nuk duken ndryshe nga ndërtesat e zakonshme të banimit.

Megjithatë, në vend që të strehojnë njerëz, ato strehojnë një fermë vertikale derrash në shkallë industriale.

Z. Xhin (Jin) Lin, menaxheri i përgjithshëm i fermës, e ndërtuar nga Hubei Zhongxin Kaiwei Modern Husbandry, shpjegoi për gazetën Kohërat Globale (Global Times) se çdo ndërtesë ka një sipërfaqe prej 390000 metrash katrorë dhe se së bashku, të dy vendet mund të prodhojnë 1.2 milionë derra në vit. Mbi 800 njerëz punojnë atje, që do të thotë se çdo anëtar i stafit është përgjegjës për rreth 1500 derra.

Goli i Pekinit: Cikli i derrit fillon në zonën e shtatzënisë, zhvendoset në zonën e pjelljes ku lindin dosat dhe më pas vazhdon në fidanishte 23 ditë pas lindjes.

I gjithë procesi përfundon në një zonë shumimi, ku kafshët rriten për gjashtë deri në tetë muaj, derisa të jenë gati për treg.

Ushqimi për kafshët transportohet në çatinë e rrokaqiejve nëpërmjet një rripi transportieri dhe më pas shpërndahet dysheme më dysheme nëpërmjet një sistemi të brendshëm. Derrat gjithashtu lahen çdo ditë dhe ushqehen sipas peshës, racës dhe kërkesave të tregut.

Z. Zhuge Uenda (Wenda), president i Hubei Zhongxin Kaiwei Modern Husbandry, tha se fermat tradicionale të derrave në Kinën rurale shpesh i detyrojnë kafshët të hanë, pinë dhe flenë në hapësira të mbyllura dhe të ndotura.

Bujqësia vertikale do ta zgjidhte problemin në rrënjë. Në këtë mënyrë, vendi do të mund të prodhonte më shumë mish dhe me cilësi më të mirë, si dhe të vazhdonte rrugën e tij drejt vetë-mjaftueshmërisë.

A do të mjaftojë një ushtri derrash për të fituar lojën e sigurisë ushqimore? Në Hubei janë të bindur kështu. Ata besojnë se kjo është rruga e duhur për t'u ndjekur.

https://shorthand.com/the-craft/best-paywall-providers/index.html

Nga z. Erton Duka.

© Copyright | Agjencia Telegrafike Vox

Ne të njohim me botën | www.007vox.com | Burimi yt i informacionit