CHRYSALIS ËSHTË NJË ANIJE GJENERUESE ME ENERGJI BËRTHAMORE 68 KILOMETRA E GJATË E PROJEKTUAR PËR TË TRANSPORTUAR 2400 VETA NË NJË UDHËTIM VAJTJE-ARDHJE DREJT PROXIMA CENTAURI B.

Uashington, Amerikë | A e keni lexuar ndonjëherë librin me titull “Rendezvous with Rama” (Takimi me Ramën) të Orthër Kllarkut (Arthur C. Clarke)?

Apo, ndoshta më vonë?

A e keni parë atë anije gjigante të gjeneratës nga fundi i “Interstellar” të Kristofer Nolanit (Christopher Nolan)?

Nëse i keni thënë po njërës prej tyre, atëherë jeni tashmë të njohur me anijen kozmike jashtëzakonisht gjigante.

Është lloji i anijes që njerëzimit mund t'i duhet për të na transportuar si një gomone gjigante shpëtimi drejt një shtëpie të re, nëse e shkatërrojmë plotësisht këtë aktualen.

Anije të tilla kanë qenë prej kohësh lëndë e fanta-shkencës, dhe ende janë, por, siç raporton enti mediatik “Live Science”, një dizajn për një anije të tillë ndëryjore që mund të strehojë mijëra njerëz sapo fitoi një konkurs të madh për inxhinierët më të mirë dhe më të zgjuar që bota ka për të ofruar.

Njihuni me anijen kozmike absolutisht gjigante që mund të na çojë në një yll krejtësisht të ri.

Chrysalis është një anije gjeneruese me energji bërthamore, 68 kilometra e gjatë, e projektuar për të transportuar 2400 persona në një udhëtim vajtje-ardhje drejt Proxima Centauri b.

Nuk do të niset së shpejti, sepse nuk është e vërtetë, dhe ju nuk do të niseshit nëse do të ishte.

Megjithatë, nëse do të ishte e vërtetë dhe do të mund të nisej, udhëtimi do të zgjaste afërsisht 400 vjet.

Chrysalis fitoi çmimet kryesore në “Konkursin e Dizajnit të Projektit Hyperion”, një konkurs ku inxhinierët heqin dorë nga frenat e realitetit për të tejkaluar njëri-tjetrin duke ëndërruar anije kozmike hipotetike shumëgjeneracionale.

Anija fuqizohet nga reaktorë teorikë të bashkimit dhe është e mbështjellë në pesë shtresa koncentrike.

Ferma nga brenda, depo të drejtuara nga robotë nga jashtë.

Midis tyre janë parqe, shkolla, spitale, shtëpi, industri dhe të gjitha dobësitë njerëzore tërheqëse dhe të sikletshme që të gjithë përmbajmë, vetëm në një tub gjigant që lundron në hapësirë.

Para se të mendonin për hipjen në anije, pasagjerët e mundshëm do të kalonin deri në 80 vjet në trajnimin e izolimit në Antarktidë, vetëm për t'u hipur në një anije që drejtohet pjesërisht nga një inteligjencë artificiale.

Bërthama e Chrysalis përmban anije kozmike dhe sisteme komunikimi, gati për të vendosur kolonë sapo anija të mbërrijë në Proxima Centauri b, e vetmja zonë e patundshme gjysmë e mirë që kemi parë jashtë sistemit tonë diellor.

Biodiversiteti do të ruhej nëpërmjet biomave në bord, nga pyjet tropikale te fermat e mikrobeve.

Popullsia do të menaxhohej me kujdes për t'u siguruar që do të kishte burime të mjaftueshme për të lëvizur përreth.

Ndërsa anija teorike mund të kishte një kapacitet maksimal prej 2400 pasagjerësh të lartpërmendur, ka të ngjarë të kishte vetëm rreth 1500 pasagjerë në total.

Ekipi i përbërë nga shkencëtarët Xhakomo (Giacomo) Infelise, Veronika Mali (Veronica Magli), Guido Sborxho (Sbrogio), Nevenka Martinello dhe Federika Kiara (Federica Chiara) Serpe - fitoi 5000 dollarë për dizajnin e tij.

Përsëri, e gjitha kjo është spekulim.

Duke parë gjendjen aktuale të gjërave këtu në Tokë, ne dukemi më të përshtatshëm për të shkaktuar probleme sesa për t'u bashkuar për t'i zgjidhur ato, ose të paktën për ta mbledhur anijen tonë mjaftueshëm mirë për t'u larguar prej tyre.

Megjithatë, nuk është se dikush atje jashtë po përpiqet të bëjë përpjekje të vërteta për të kuptuar se si (disi) realisht t'i paketojmë të gjitha gjërat tona dhe të shpëtojmë nga dredhia nëse e gjithë kjo shembet.

Nga z. Erton Duka.

© Copyright | Agjencia Telegrafike Vox

Ne të njohim me botën | www.007vox.com | Burimi yt i informacionit