LUFTA E SË ARDHMES: SHTETET E BASHKUARA PËRGATISIN NJË USHTRI ME DRONË PËR TË MBROJTUR TAJVANIN.

Uashington, Amerikë | Pentagoni ka një plan të detajuar për të mbrojtur aleatin e tij në rast të një pushtimi kinez, i cili përfshin një vendosje masive të avionëve të pilotuar nga distanca.

Ka pasur besim të përhapur në korridoret e qeverisë amerikane se Kina do të nisë një pushtim të plotë të Tajvanit në vitet e ardhshme. Dhe kur kjo të ndodhë, ushtria amerikane ka një përgjigje mjaft të qartë në mendje: ngritje ferri.

Duke folur për entin mediatik Sgtypi i Uashingtonit (Washington Post) në periferi të një ngjarjeje të qershorit, kreu i Komandës Indo-Paqësorit të SHBA-së (Indopacom), Admirali Samuel Paparo, e përshkroi me ngjyra planin e ushtrisë amerikane në rast të një pushtimi kinez të Tajvanit: duke derdhur mijëra e mijëra të dronëve nëpër ngushticën e Tajvanit, që ndan të dy vendet, nga ajri, toka dhe deti, për të vonuar sulmin e Kinës aq gjatë sa Shtetet e Bashkuara dhe aleatët e saj të bëjnë një reagim ushtarak në rajon.

“Dua ta kthej ngushticën e Tajvanit në një ferr të telekomanduar, duke përdorur një sërë asetesh strategjike të një natyre konfidenciale - tha admiral Paparo - për t’ia bërë jetën shumë të vështirë për një muaj, gjë që do të më blejë kohë për gjithçka tjetër”.

Dronët e lirë dhe lehtësisht të armatosur kanë transformuar fushat e betejës nga Ukraina në Lindjen e Mesme vitet e fundit dhe ushtria amerikane po përshtatet me shpejtësi me këtë peizazh të ri.

Ndërsa admirali Paparo nuk është i pari që thërret imazhin e një ferri robotik në lidhje me Tajvanin (paraardhësi i tij, admirali Xahn Akuilino (John Aquilino), e kishte përdorur tashmë shprehjen në muajin gusht të vitit 2023), komentet e tij përfaqësojnë përshkrimin më të saktë të planit të Departamentit të Mbrojtjes në përgjigje ndaj një agresioni të mundshëm kinez ndaj aleatit të SHBA.

Muajt ​​e fundit, detaje të reja kanë filluar të përvijojnë konturet e këtij “ferri”.

NJË MUR I MADH DRONËSH.

Kina ka filluar një ngritje të madhe ushtarake përpara asaj që udhëheqësit amerikanë të mbrojtjes e shohin si një përpjekje të afërt për të aneksuar Tajvanin, të cilin Pekini e konsideron një provincë të shkëputur.

Sipas një analize nga Qendra për Studime Strategjike dhe Ndërkombëtare (CSIS) qershorin e kaluar, Marina e Ushtrisë Kineze sot krenohet me forcën më të madhe detare në planet, me 234 anije luftarake krahasuar me 219 të Marinës së SHBA-së.

Duke dëshmuar para Komitetit të Shërbimeve të Armatosura të Senatit në mars, shefi i atëhershëm i Indopacom Akualino (Aquilino) tha se Forcat Ajrore të Kinës kanë gjithashtu numrin më të madh të avionëve luftarakë në rajon (pa llogaritur dronët) dhe synon të kapërcejë së shpejti flotën ajrore të Shteteve të Bashkuara dhe Rusisë.

Ndërsa është e vështirë të vlerësohet madhësia e saktë e arsenalit të mjeteve ajrore pa pilot të Kinës, gjatë dekadës së fundit vendi është bërë eksportuesi kryesor i dronëve luftarakë në mbarë botën (së bashku me Turqinë), sipas të dhënave nga instituti ndërkombëtar i kërkimit të paqes në Stokholm.

Dhe kur bëhet fjalë për dronët komercialë që kthehen në armë lufte nga ushtarët në vijën e parë të frontit, gjigandi kinez i dronëve Da-Jiang Innovations (i njohur më mirë si DJI) kontrollon tre të katërtat e tregut, sipas entit mediatik Wall Street Journal.

Ndërsa Shtetet e Bashkuara dhe Kina mund të duken se janë përfshirë në një garë armësh kur bëhet fjalë për dronët ushtarakë, kjo e fundit aktualisht ka një avantazh të rëndësishëm.

“Kina kopjoi në thelb të gjithë dronët e mëdhenj dhe të mesëm që Shtetet e Bashkuara kanë dhe prodhoi versione më të lira të MQ-9 Reaper dhe (RQ-4) Global Hawk”, tha znj. Stesi Petixhan (Stacie Pettyjohn), në raportin e botuar në muajin qershor mbi rolin e dronëve në një konflikt të ardhshëm mbi Tajvanin.

Shqetësues më të madh potencialisht janë dronët më të vegjël, të cilët, nuk duhet të fluturojnë aq larg dhe mund të lëshohen nga Kina kontinentale - ushtria kineze ka shumë prej tyre.

E thënë thjesht, Kina ka disa dronë dhe mund të prodhojë të rinj shpejt, duke i dhënë vetes një avantazh të mundshëm në rast të një konflikti të zgjatur.

“Forcat amerikane dhe tajvaneze, megjithatë, nuk kanë rezerva të mëdha ose një arsenal dronësh të aftë për të mposhtur me sukses një pushtim kinez”, shkruan znj. Petixhan (Pettyjohn) dhe bashkëautorët e tij në raportin e CNAS.

Forca e tufës: Përveç forcimit të mbrojtjes së Tajvanit nga dronët, plani i Pentagonit kërkon që ushtria amerikane të kompensojë këtë boshllëk në rritje duke prodhuar dhe vendosur ekuivalentin e një ekrani masiv të tufave të dronëve të krijuar për të ngatërruar aeroplanët e armikut, për të ofruar udhëzime dhe një objektiv për raketat aleate, dhe në përgjithësi pԯr të krijuar mjaft kaos për të komplikuar (nëse jo për të ndaluar plotësisht) një inkursion kinez në ngushticën e Tajvanit.

Rrjeti i dronëve jo vetëm që do të synojë kundërshtarët, por gjithashtu do të kryejë funksione të rëndësishme të inteligjencës, mbikëqyrjes dhe zbulimit për të mbushur boshllëqet midis imazheve satelitore dhe fluturimeve të pilotëve, duke lejuar Shtetet e Bashkuara dhe aleatët e saj të kenë një pamje më të plotë të fushës së betejës ndërsa ajo evoluon.

Një raport i korporatës Rand i vitit 2020 arrin në përfundimin se një rrjet i qindra dronëve me kosto të ulët mund të drejtojë raketat anti-anije amerikane me rreze të gjatë veprimi drejt një flote pushtuese kineze dhe do të ishte një aset kyç në mposhtjen e Kinës dhe mbrojtjen me sukses të Tajvanit.

Në mënyrë të ngjashme, mbështetësit e strategjisë së parandalimit ajror argumentojnë se përdorimi i një numri mjaftueshëm të madh armësh më të vogla dhe më pak të shtrenjta, duke përfshirë sistemet kundërajrore me bazë tokësore dhe tufat e dronëve në mënyrë të shpërndarë e pengojnë Kinën të fitojë nga epërsisia ajrore.

Siç thekson z. Petixhan (Pettyjohn) në Wired US, ideja që Tajvani të përdorë mbrojtje me shtresa të dendura për të shkaktuar viktima të larta në një forcë pushtuese kineze nuk është e re.

Në të kaluarën, e ashtuquajtura “Strategjia e Iriqit” bazohej, për shembull, në përdorimin e raketave dhe minave si parandalues ​​ndaj një pushtimi të vërtetë.

Por përdorimi i flotës masive të dronëve e çon luftën në një nivel tjetër. Në të vërtetë, strategjitë ushtarake të vendosura vitet e fundit nga Forcat Ajrore të SHBA-së dhe grupet e ekspertëve të mbrojtjes si Rand kanë theksuar rolin kritik që mund të luajnë dronët në përballjen e një pushtimi të Tajvanit.

Sipas raportit të CNAS, kjo strategji u rafinua pas pushtimit rus të Ukrainës, ku ushtria ukrainase përdori me sukses dronët kundër forcave ruse numerikisht superiore dhe të pajisura më mirë, për të përçarë formacionet e armikut, për të shkatërruar automjete të blinduara dhe madje për të neutralizuar luftëtarët sipërfaqësorë.

Vetëm shikoni Detin e Zi, ku forcat ukrainase arritën të shkatërronin 26 anije ruse dhe të detyronin flotën e njohur të Moskës në Detin e Zi të tërhiqej në një port të sigurt qindra kilometra larg, duke përdorur raketa, dronë kamikaze dhe barka me dronë të ngarkuar me eksploziv.

Dokumenti CNAS bën disa rekomandime se si Pentagoni mund të përdorë më së miri dronët për të mbrojtur Tajvanin, duke nënvizuar nevojën për të ndërtuar një flotë të larmishme që përfshin një përzierje sistemesh të nivelit të lartë dhe më të lirë, të investojë në zhvillimin e anijeve autonome për të sulmuar anije luftarake më të mëdha dhe pozicionimi me dronë me rreze të shkurtër dhe të mesme mbi Tajvan, për një përgjigje të shpejtë dhe të menjëhershme ndaj një pushtimi kinez.

“Përveç blerjes së dronëve me rreze të gjatë mjaft të mirë për të përvetësuar dhe sulmuar objektiva ushtarakë, Shtetet e Bashkuara duhet të kenë më pak dronë të fshehtë të aftë për të kryer detyra mbikqyrjeje në hapësirën ajrore të prirur ndaj konfliktit dhe për të ofruar informacion për shënjestrimin për sulmet me raketa - thuhet në raport - i cili shton se dronët kamikaze të përballueshëm me një shkallë relativisht të thjeshtë autonomie mund të mposhtin mbrojtjen ajrore detare kineze dhe të dëmtojnë ose shkatërrojnë flotën pushtuese”.

Replikator i projektit: Ndërsa një pushtim i mundshëm po afrohej, Pentagoni i shtoi përpjekjet e tij.

Gushtin e kaluar, zëvendës-sekretarja e Mbrojtjes e SHBA-së, Kethlin Hiks (Kathleen Hicks) njoftoi iniciativën e re të departamentit, Replicator, i projektuar për të ndërtuar dhe vendosur sisteme autonome të atribuar - në gjuhën e Departamentit të Mbrojtjes, drone të disponueshme të mundësuar nga inteligjenca artificiale - në shkallë prej disa mijërash, në shumëfish domains brenda 18-24 muajve të ardhshëm.

Në muajin mars, Pentagoni kishte ndarë një miliard dollarë për serinë e parë të sistemeve Replicator, siç raportohet nga enti mediatik Usni News.

Duket se Replicator tashmë po bën punën e tij. Në muajin maj, Pentagoni njoftoi këstin e parë të aseteve të reja ushtarake, që përfshin vënien në terren gjatë vitit të ardhshëm të më shumë se një mijë municioneve qarkore Switchblade-600, raketa të transportueshme të prodhuara nga AeroVironment që rrethojnë objektivat përpara se t'i bombardojnë ato në kohën e duhur, si dhe blerjen e anijeve përgjuese pa pilot, si pjesë e projektit të ri (Ekspedita detare e gatshme, e lirë, e gatshme për prodhim).

Sipas një dokumenti të Departamentit të Mbrojtjes të botuar në muajin janar, dronët Prime supozohet se do të jenë në gjendje të kalojnë në mënyrë autonome qindra kilometra përmes një hapësire ujore të kontestuar, të qëndrojnë në një zonë të caktuar operacionale duke monitoruar kërcënimet detare sipërfaqësore dhe më pas të hyjnë shpejt në veprim për të ndaluar një anije active që nuk bashkëpunon.

Znj. Hiks (Hicks) thotë se sistemet e para Replicator janë vendosur tashmë në Indo-Paqësorin dhe disa njësi ushtarake u trajnuan në gusht me dronët e lirë të prodhuar në bazë të iniciativës.

“** Ky është vetëm fillimi ** - deklaroi në maj admirali Kristofer Gredi (Christopher Grady), nënkryetar i Shefave të Shtabit të Përbashkët, trupi i të cilit janë shefat e Shtabit të Ushtrisë Amerikane. Replicator është atje duke ndihmuar për të inicuar shpërndarjen e aseteve kritike ushtarake në një shkallë më të madhe”.

Por nisma nuk është përpjekja e vetme e ushtrisë amerikane për të integruar armët pa pilot.

Në buxhetin e vitit 2025, Ushtria kërkoi një ndarje prej 120.6 milionë dollarësh për municionet e qarkut gjysmë-autonome të gjuajtjes dhe goditjes në lartësi të ulët (Lasso) për ekipet luftarake të brigadës së këmbësorisë.

Në muajin prill, Trupat e Marinës zgjodhën tre kontraktorë të mbrojtjes (AeroVironment, Anduril dhe Teledyne Flir) për të konkurruar për një kontratë të mundshme 249 milionë dollarë për t'i siguruar Korpusit të ashtuquajturat drone kamikaze Organic Precision Fires-Light (Marinsat synojnë gjithashtu të blejnë Long municionet e lëshuara nga ajri i raketave me rreze sulmi).

Komanda e Operacioneve Speciale, një adoptues i hershëm i municioneve qarkore, tani dëshiron të pajisë flotën e saj të avionëve me sisteme të lëshuara nga ajri.

Në frontin e detit, marinsat po testojnë anije sipërfaqësore pa pilot të pajisura me lëshues drone kamikaze Uvision Hero-120, ndërsa Marina po vlerëson anijet me dron, ndër nisma të tjera.

Ndihma për Tajvanin: Përveç zgjerimit të arsenalit të saj, Shtetet e Bashkuara po punojnë gjithashtu për të forcuar dronët e Tajvanit.

Në muajin qershor, Departamenti i Shtetit njoftoi miratimin e një shitjeje armësh në Taipei me vlerë 360 milionë dollarë, duke përfshirë 291 dronë kamikaze Altius 600m-v të prodhuara nga Anduril dhe 720 municione qarkore Switchblade-300.

Siç vë në dukje raporti i CNAS, integrimi i këtyre dronëve sulmues të njëanshëm në formacionet ushtarake tajvaneze, nëse shoqërohet me barka me dronë të ngarkuar me eksploziv dhe raketa kundër anijeve, mund të parandalojë potencialisht anijet luftarake kineze të arrijnë në brigjet e vendit, ngjashëm me mënyrën se si forcat ukrainase mohoi Rusinë kontrollin e Detit të Zi.

Sipas znj. Petixhan (Pettyjohn) Tajvanit i duhen shumë prej këtyre sistemeve dhe i duhen shpejt për t'i përdorur në taktika dhe formacione më të mëdha po aq efektivisht sa ukrainasit.

Mbi të gjitha këto, sipas entit mediatik Kohërat e Taipeit (Taipei Times) qeveria tajvaneze planifikon të blejë një mijë drone të tjerë sulmues të pajisur me inteligjencë artificiale gjatë vitit të ardhshëm dhe të zgjerojë prodhimin vendas të burimeve të veta ushtarake për të shmangur vonesat në dërgesat e armëve nga Shtetet e Bashkuara të Amerikës, dhe, mbi të gjitha, për të reduktuar varësinë e saj nga komponentët komercialë të prodhuar nga Kina (edhe nëse, siç thekson znj. Petixhan, vetë komuniteti i mbrojtjes tajvaneze nuk pajtohet me planin amerikan).

“Qasja në dronët komercialë është zona ku Tajvani është më i pafavorizuari për shkak të dominimit të DJI në tregun e sektorit”, tha znj. Petixhan (Pettyjohn), e cila shtoi se edhe nëse Tajvani do të kishte në dispozicion dronët kinezë, do të duhej të hakonte çdo sistem për t'u siguruar ato nuk mund të gjurmohen nga DJI ose nuk kanë dobësi.

“Ne duhet të kemi parasysh se, në shumicën e dronëve kamikaze me pamje në personin e parë të përdorur në Ukrainë për momentin, të gjithë komponentët vijnë nga Kina - vazhdon ekspertja - Ukraina është përpjekur gjithashtu të distancohet nga burimet kineze, por nuk është gjetur alternativa me një çmim të krahasueshëm”.

Ferri që prodhon në masë: Planifikimi i një ferri prej qindra mijëra dronësh është një gjë, por në fakt ndërtimi i tij është një gjë tjetër.

Një vlerësim i korporatës Rand të muajit prill të vitit 2023 tregoi se kërkesa në rritje për drone të armatosur ka të ngjarë të tensionojë aftësitë aktuale industriale të mbrojtjes së SHBA.

Në mënyrë të ngjashme, një raport tjetër i CNAS argumentoi se lufta në Ukrainë ka ekspozuar mangësi serioze në aftësinë e Pentagonit për të prodhuar me shpejtësi armë kyçe - një çështje që rikthehet në raportin e fundit të CNAS mbi strategjinë e qeverisë së SHBA për të mbrojtur Tajvanin.

“Ukraina ka krijuar gjithmonë qasje të reja për luftën me dronë, por Rusia ka përshtatur shpejt dhe ka rritur prodhimin në një mënyrë që Ukraina nuk është në gjendje të përputhet”, thuhet në dokumentin e organizatës.

Risitë teknologjike dhe taktike janë të nevojshme. Një përzierje e dronëve të përballueshëm është gjithashtu e nevojshme për të mbështetur një konflikt të madh dhe të mundshëm të zgjatur.

Raporti shton se industria e mbrojtjes amerikane mund të mos jetë aktualisht e aftë të prodhojë sasitë e dronëve të nevojshëm për një luftë me Kinën.

“Ashtu si Rusia, regjimi autokratik i Kinës ka lejuar sektorin e mbrojtjes së vendit të përshpejtojë me shpejtësi kërkimin dhe prodhimin e armëve, aq sa Pekini po investon shumë në municione dhe po blen sisteme dhe pajisje armësh të nivelit të lartë nga pesë deri në gjashtë herë më shpejt se sa Shtetet e Bashkuara”, siç thuhet në një raport të CSIS të muajit mars.

Në të kundërt, në dekadat e fundit ekosistemi industrial i mbrojtjes i SHBA-së është konsoliduar rreth një grushti kontraktorësh të mëdhenj primarë, si Lockheed Martin dhe Raytheon, një zhvillim që kërcënon jo vetëm të mbysë inovacionin, por edhe të pengojë prodhimin e sistemeve kritike të nevojshme për luftën tjetër të madhe.

“Në përgjithësi, ekosistemi industrial i mbrojtjes i SHBA nuk ka kapacitetin, reagimin, fleksibilitetin dhe kapacitetin e ndërhyrjes për të përmbushur nevojat e prodhimit dhe luftimit të forcave të armatosura të SHBA”, shpjegon CSIS.

Përveç nëse ndryshime urgjente, Shtetet e Bashkuara rrezikojnë të dobësojnë parandalimin dhe kompromentojnë aftësitë e tij luftarake.

Për këtë arsye, raporti i fundit i CNAS rekomandon që Pentagoni dhe Kongresi të promovojnë sektorin e prodhimit industrial të dronëve komercialë dhe ushtarakë për të zgjeruar prodhimin dhe për të arritur kapacitetin maksimal në mënyrë që të zëvendësojnë shpejt dronët e humbur në një konflikt të ardhshëm.

Ndryshe nga ajo që bëri Pentagoni për Ukrainën, programi Replicator është projektuar në mënyrë eksplicite jo vetëm për të ofruar stabilitet shtesë për prodhuesit e dronëve, por edhe për të tërhequr lojtarë jotradicionalë të industrisë së mbrojtjes, si Anduril ose varkat Saronic, të cilat së fundmi morën 175 milionë dollar në financim për të rritur kapacitetin e saj prodhues.

Është e paqartë nëse Shtetet e Bashkuara do të jenë në të vërtetë gati për të mbrojtur Tajvanin kur të vijë koha: në fund të fundit, siç tha komandanti legjendar ushtarak prusian Helmuth von Moltke, asnjë plan nuk i mbijeton kontaktit të parë me armikun.

Por me përgatitjen, financimin dhe trajnimin e duhur (dhe pak fat), Pentagoni dhe partnerët e tij tajvanezë mund të jenë në gjendje të pengojnë planet e supozuara të pushtimit të Kinës duke e përmbytur zonën me drone vdekjeprurëse.

Nëse lufta është ferr, Shtetet e Bashkuara duan të sigurohen që kur të vijë konflikti tjetër i madh në Indo-Paqësor, të jetë veçanërisht i tillë për ushtrinë kineze.

Nga z. Erton Duka.

© Copyright | Agjencia Telegrafike Vox

Ne të njohim me botën | www.007vox.com | Burimi yt i informacionit