HISTORIA E HARRUAR E EKSPERIMENTEVE TË MONTREALIT | MBI KONTROLLIN E MENDJES: PJESA E TRETË.

Nga z. Emanuel Pietrobon. Montreal, Kanada | Ju nuk mund të kuptoni plotësisht, kërkimet më distopike, dhe më të errëta (ushtarake) mbi mendjen njerëzore, që kanë ekzistuar ndonjëherë, MKULTRA, muza e Hollivudit - mendoni për Stranger Things - dhe paraardhëse e epokës së luftërave njohëse, pa shkruar dhe folur për shkencëtarë të çmendur, që ishin pjesë e tij, si z. Sidnei Gotlib (Sidney Gottlieb), e komponentëve të tij thelbësorë, si Fondi i Ekologjisë Njerëzore, dhe i hijeve të tij fantazmë, nga të cilat kishte shumë. Nga shumë hije që rrinë pezull mbi MKULTRA, vetëvrasja e z. Frank Olson, dhe vdekja nga mbidoza e z. Harold Blauer, janë sigurisht dy nga më shqetësueset. Por, një histori tjetër, e cila, ka marrë më pak vëmendje mediatike, dhe prej kohësh është shkëputur nga programi sekret, meriton të shpëtohet nga harresa: historia e eksperimenteve të Montrealit. NJË MISTER I PAZGJIDHUR KURRË. Eksperimentet e Montrealit përfaqësojnë një nga kapitujt më të errët në historinë e Shteteve të Bashkuara, si dhe një nga më pak të hetuarit, dhe më pak të njohurit - edhe sepse shumica e dokumenteve në lidhje me testet, dhe rezultatet e tyre, kanë humbur ose kanë mbetur të klasifikuara. Të kryera në dhomat e mjerueshme të Institutit Memorial Allan, të Universitetit MekGill (McGill), për gati një dekadë, nga viti 1957 deri në 1964, eksperimentet e Montrealit u zhvilluan nën mbikëqyrjen e psikiatrit heterodoks Danëlld Iuin Keimrën (Donald Ewen Cameron), dhe në kontekstin e Projektit MKULTRA. Financuar nga Agjencia Qendrore e Inteligjencës, e cila, ishte bindur për studimet nga vozitja e zhvilluar nga z. Keimrën (Cameron), në lidhje me ekzekutimin e terapive (apo torturave?) të bazuara në torazinë, elektroshok dhe privim ndijor. CIA donte të fitonte garën e mendjes, ndërsa z. Keimrën (Cameron) nuk kishte kufizime morale, ai ishte i fiksuar pas eugjenikës, dhe manipulimit social, dhe po kërkonte dikë që do të kishte besim - dhe para - në projektet e tij, veçanërisht në vërtetimin e metodës së mendjes, kontrollin dhe ndryshimin e sjelljes së udhëzimit psikik. Një kuptim i natyrshëm. OBJEKTIVAT E EKSPERIMENTEVE. Z. Keimrën (Cameron) kishte qenë pionier i udhëzimeve psikike - bazuar në ekspozimin e përsëritur dhe të zgjatur të një subjekti ndaj një mesazhi audio të regjistruar paraprakisht - për të trajtuar skizofreninë, por, CIA, pa potencial në atë metodë, për të zhvilluar metoda më bindëse të reja të marrjes në pyetje, dhe për të hetuar funksionimin e mendjes dhe sjelljes. Fondi i Ekologjisë Njerëzore kontaktoi z. Keimrën (Cameron) në vitin 1957, duke i ofruar para - rreth 70 mijë dollarë në atë kohë - për të filluar eksperimentet në Institutin Memorial Allan, vendi i punës së psikiatrit. Deri në vitin 1964, kapitali i vënë në dispozicion nga CIA do të kishte arritur në 500 mijë dollarë. Në dhomat e Institutit Allan Memorial, për shtatë vjet, z. Keimrën (Cameron) - fjalë për fjalë - kënaqej me veten, duke eksperimentuar me terapitë më të gabuara, mbi një numër të panjohur pacientësh të pavetëdijshëm, kur mblidheshin në spitalin psikiatrik, dhe kur erdhën tek ai nga jashtë, në kërkim të një kure për problemet e tyre. Një nga shkeljet më të rënda të Kodit të Nurembergut, e kryer ndonjëherë. I përforcuar nga mbulimi i garantuar nga CIA, dhe nga i njëjti institut - i lidhur me Fondacionin Rokfeler (Rockefeller) – z. Keimrën (Cameron) përdori Thorazine për të nxitur pacientët në koma artificiale, duke i bërë ata të dëgjojnë mesazhe të regjistruara paraprakisht për të gjithë kohëzgjatjen e gjumit të thellë të nxitur - udhërrëfyesi psikik. Të tjerët, më fatkeqit, u detyruan t'i nënshtroheshin terapisë me udhëzim psikik ndërsa ishin zgjuar, duke dëgjuar audion e mjekut deri në gjashtëmbëdhjetë orë në ditë.

Derra të tjerë gini iu nënshtruan terapisë ditore elektrokonvulsive për të ristrukturuar trurin e tyre - depatternim. Gjithashtu u kryen teste të privimit ndijor për të kuptuar kufijtë e rezistencës njerëzore. Rezultatet janë shumë shpesh të ngjashme: çmenduri, regresion në gjendjen infantile, amnezi, humbje e autonomisë njohëse. TRASHËGIMIA. Një nga objektivat e padeklaruar të MKULTRA i përkiste botës së fantashkencës: fabrikimi në shkallë të gjerë i kandidatëve Mançurianë, d.m.th., njerëz në dukje normalë, por në fakt të kontrolluar nga largësia, në një moment të caktuar të transformueshëm në vrasës të pamëshirshëm dhe efektivë. Komploti i Kandidatit Mançurian nga z. Riçërd Këundon (Richard Condon). Fantazia, siç ndodh shpesh, frymëzon dhe parashikon realitetin. Dhe z. Keimrën (Cameron) ishte i bindur se mund të ndihmonte CIA-n. Këtë e dëshmojnë dëshmitë e të mbijetuarve të eksperimenteve të tij, ose të të afërmve të tyre, të cilët flasin për përpjekje të çmendura - por të kthjellta - për të zhdukur shpirtin prej tyre. Bëjini ata plotësisht bosh, plotësisht të varur nga mjeku, babai i tyre i ri mjeshtër, dhe gati për të bërë gjithçka për të. Edhe duke vrarë. Nëse z. Keimrën (Cameron) ka arritur të gjejë një mënyrë për të ndërtuar kandidatë Mançurianë, është një çështje debati. Dhe në çdo rast, duke pasur parasysh ndjeshmërinë e temës, ka të ngjarë që një atmosferë e pakapërcyeshme skepticizmi do të vazhdojë të përshkojë dhe të mbrojë eksperimentet e Montrealit. Akuza shpifëse për konspiracion është afër, gati për t'u përdorur kundër kujtdo që përpiqet të hetojë. Megjithatë, duke lënë mënjanë teoritë e konspiracionit, është histori që dikush besoi dhe investoi në mundësinë e kontrollit (plotësisht) të mendjes njerëzore. Në vitin 1968, një vit pas vdekjes së z. Keimrën (Cameron) - i goditur nga një arrest kardiak në 1967 - fantazma e kandidatit Mançurian do të binte mbi Shtetet e Bashkuara, me vrasjen e karizmatikut Rabërt Kenedi (Robert Kennedy), nga një i ri me emrin Sirhan Sirhan. Ishte e pamundur të konstatohej motivi, i gjetur më vonë nga hetuesit për çështjen palestineze, sepse z. Sirhan gjithmonë ka deklaruar se nuk mban mend asgjë. Amnezi totale. Një ndërprerje mendore që zgjati në kohën e vrasjes. Ata që e kanë pyetur z. Sirhanin me kalimin e kohës, që nga ekspertë të paanshëm - si psikologu i Shën Kuintinit (San Quentin), Eduard Simson-Kallas - te profesionistët e punësuar nga mbrojtja e njeriut - siç është Dr. Deniëll braun (Daniel Brown), profesori kryesor i Harvardit - e besuan atë: asnjë simulim i amnezisë, largimi efektiv dhe i pakthyeshëm i ngjarjes nga mendja e burrit, cenueshmëria ndaj hipnozës, dhe llojeve të tjera të hipno-programimit. Në sfondin e dëshmive të atyre që - duke përfshirë policë - atë ditë panë një burrë tepër të qetë, me forcë të pazakontë dhe me sa duket halucinues. Sirhan-Kennedy; një rast klasik i traumës së shtypur - për skeptikët. Kandidati i parë Mançurian në veprim në histori - për avokatët e z. Sirhan, z. Simson-Kallas dhe z. (Braun) Brown. E vetmja gjë e sigurt është se e vërteta nuk do të shfaqet kurrë. Ajo që është kurioze, megjithatë, është afati kohor i vrasjes, e cila ndodhi një vit pas vdekjes së z. Keimrën (Cameron). Një rastësi e thjeshtë, ndoshta. Edhe nëse rregulli i parë i çdo hetuesi, siç e dimë, është të mos besojë në rastësi. Nga z. Erton Duka. © Copyright | Agjencia Telegrafike Vox