TURMAT E BESIMTARËVE KATOLIKË PO DYNDEN TE SHENJTORI MË I RI KATOLIK NË ASIZ | NJË ADOLESHENT I QUAJTUR KARLO AKUTIS (CARLO ACUTIS); DO TË JETË SHENJËTORI I UEBIT.

Asisi, Itali | Pelegrinët janë derdhur në këtë qytet mesjetar në majë të kodrës për të nderuar jo vetëm dy nga shenjtorët më të famshëm të Kishës Katolike, Françeskun dhe Klarin, por më të riun e saj - Karlo Akutisin (Carlo Acutis), shenjtori i parë mijëvjeçar, i cili, do të shenjtërohet më 27 prill 2025.

“Shën Françesku, Shën Klara, sigurisht, shenjtorë të rëndësishëm që shënuan një epokë - por kjo është shumë larg nga adoleshentët e sotëm. Karloja (Carlo) është si fëmijët”, tha znj. Maria Rosario Riçio (Riccio), një nënë dhe edukatore që po vizitonte tempullin e Akutisit (Acutis) së fundmi me një grup të rinjsh famullie prej 50 personash nga Italia jugore.

“Ai është një shenjt pothuajse i kohës sonë, i cili mund t'u tregojë adoleshentëve se është e mundur ta duan Jezusin ndërsa janë një rini e rregullt”.

Grupi u rreshtua për të hyrë në Santuario della Spogliazione - një kishë e zymtë, e njohur gjithashtu si Shën Maria e Madhe (Santa Maria Maggiore), duke shënuar vendin ku më shumë se 800 vjet më parë Shën Françesku hoqi dorë nga pasuria e familjes së tij.

Atje, ata u lutën pranë monumentit ku shihet trupi i Akutisit (Acutis), i veshur me xhinse, xhup dhe atlete.

Atë të shtunë, qindra dolën përpara - një prift dhe famullitë e tij nga ishujt Azores, një murgeshë nga Kolumbia dhe motrat e saj pasioniste, një familje me dy adoleshentë nga afër Venecias.

Disa shtrënguan tespihet, të tjerë bënin selfie ose prekën xhamin mbrojtës përpara të riut në dukje të fjetur, i cili vdiq nga leucemia në moshën 15-vjeçare në vitin 2006 dhe po gjeneron një përkushtim që mahnit edhe peshkopin e Asizit.

“Po shoh këtu një vullkan hiri duke shpërthyer ... Nuk u besoj syve”, tha Hirësi Domeniko (Domenico) Sorrentino.

Kur ai u bë peshkop dy dekada më parë, kisha ngjitur me rezidencën e tij pak larg rrugës kryesore u harrua nga turmat që vizituan bazilikën monumentale të Shën Françeskut.

“Gjatë vitit të kaluar, më shumë se një milion pelegrinë i bënë homazhe Akutisit (Acutis)”, tha Hirësia Sorrentino.

Pamja e lumtur e adoleshentit, zakonisht me një këmishë me mëngë të kuqe dhe me një çantë shpine, është po aq popullore në dyqanet e suvenireve në të gjithë qytetin sa Françesku.

Një pronare dyqani mori një ikonë të bekuar herën e parë që shkoi në faltore dhe e mban të ngjitur në arkën e saj.

“Isha vërtet kurioze për këtë shenjtor të ri që tërheq rininë”, tha znj. Silvia Balduçi (Balducci).

Si kisha ashtu edhe familja e tij e përshkruajnë Akutisin (Acutisin) si një djalë jashtëzakonisht të devotshëm, por ndryshe të rregullt italian, i cili po bën mrekulli pas vdekjes së tij të parakohshme, pikërisht duke tërhequr rininë drejt besimit kur shumica e bashkëkohësve të tij po braktisin fenë e organizuar.

“Karlo (Carlo) nuk ishte një alien, ai ishte një person normal. Por nëse ndriçohet nga drita e Krishtit, një jetë bëhet e jashtëzakonshme”, tha nëna e tij, Antonia Salcano Akutisi (Salzano Acutis), për entin mediatik “Associated Press”.

“Ne gjithmonë u lutemi shenjtorëve dhe në fund, çfarë bënë shenjtorët? Ata ia hapën dyert e jetës së tyre Krishtit”, tha ajo.

Ajo citoi një nga frazat e preferuara të djalit të saj: “Të gjithë lindin një origjinal, por shumë vdesin fotokopje”.

“Shenjtori është ai që nuk vdiq si një fotokopje, i cili, realizoi atë projekt shenjtërie që Zoti vendosi në përjetësi për secilin prej nesh, siç duhet të gjithë ne”, tha ajo.

Jo një katolike vëzhguese kur e kishte atë, ajo bënte shaka me bashkëshortin e saj se djali i tyre i vogël ishte një Buda i vogël për shkak të altruizmit, vëmendjes ndaj të tjerëve dhe bindjes së gëzuar.

“Ai zhvilloi një interes të parakohshëm për besimin, si p.sh. dëshira për të hyrë në çdo kishë për t'i përshëndetur Jezusit dhe Marisë.

Më vonë, ai filloi të ndiqte meshën, të adhuronte Sakramentin e Bekuar dhe të falte rruzaren çdo ditë - ndërsa argëtonte me shaka miqtë e tij që ishin më pak të interesuar për fenë dhe më shumë të shkonin në klubet e natës me të dashurat e tyre dhe të pinin duhan herë pas here”, tha ajo.

“Kjo ishte paksa një mënyrë për të fshehur jetën e tij fetare, sepse Karlo (Carlo) e dinte që miqtë e tij nuk mund ta kuptonin”, tha nëna e tij.

“Por ai ishte një dëshmitar, një dëshmitar i heshtur përmes vlerës së miqësisë, përmes vlerës së bujarisë, duke ndihmuar shokët e klasës në shkollë, duke mbrojtur adoleshentët që u ngacmuan.

Ai shpesh ndihmonte të pastrehët dhe ishte i painteresuar për veshjet e zakonshme për një fëmijë të pasur në Milano, një nga kryeqytetet e modës dhe biznesit të Evropës.

Ai u kërkoi prindërve të tij t'u dhuronin të varfërve atë që do të kishin shpenzuar për një palë atlete të dyta për të dhe këmbënguli se donte të mësonte katekizëm në famullinë e tij në vend që të shkonte në pushime për ski në vendpushimet e bukura si bashkëmoshatarët e tij.

Ai mohim i privilegjit është një paralele me Shën Françeskun, të cilit ai ishte aq i përkushtuar sa kërkoi të varrosej në Asizi”, tha i përndershmi Enxo (Enzo) Fortunato, i cili, kaloi pjesën më të madhe të karrierës së tij fetare atje dhe kryeson komitetin papnor për Ditën Botërore të Fëmijëve.

“Ka më shumë ngjashmëri me Shën Françeskun. Shën Françesku la kishat dhe shkoi në sheshe për të predikuar.

Karlo Akutisi (Carlo Acutis) e kuptoi në mënyrë profetike se sot sheshet publike janë në internet, në Web”, tha i përndershmi Fortunato.

“Këtu është rinia, atje janë njerëzit, kështu që ai jeton dhe sjell Ungjillin në ato sheshe. Kjo është një nga arsyet pse ai do të bëhet mbrojtësi i Uebit, Internetit dhe mediave sociale”, tha ai.

“Veçanërisht i devotshëm ndaj eukaristisë dhe duke dashur të ndajë besimin katolik se Jezusi është fjalë për fjalë i pranishëm në të, Akutisi krijoi një ekspozitë në internet rreth mrekullive ku buka dhe vera u bënë mish e gjak gjatë shekujve. Është përdorur në mijëra famulli në mbarë botën”, tha nëna e tij.

“Për të, të qenit e tij një urë për Jezusin - madje edhe në sëmundjen e tij vdekjeprurëse, të cilën ai e përballoi pa u ankuar, i sigurt për jetën e përjetshme - është një trashëgimi më e rëndësishme se çdo mrekulli apo shenjë e mbinatyrshme.

Megjithatë, për t'u bërë shenjt, mrekullitë duhet të vërtetohen. Një në procesin e kanonizimit të Akutisit ishte shërimi i një studenti nga Kosta Rika nga një aksident me biçikletë në Itali pasi nëna e saj iu lut atij”, tha Hirësia Sorrentino.

Sabina Falketa (Falcetta) shkon shpesh në faltoren e Akutisit nga qyteti i afërt i Peruxhias me një grup nënash për t'u lutur për fëmijët e tyre.

“Karlo Akutisi (Carlo Acutis) na jep paqe. Më e rëndësishmja, ai na jep sigurinë se Zoti është një baba i mirë. Dhe nuk mund të kërkoni më shumë”, tha ajo.

Ndërsa ajo fliste jashtë shenjtërores, një grup konfirmimi nga liqeni Garda në Italinë veriore po lutej në një rreth pranë një prerjeje të Akutisit në xhinset dhe çantën e tij të shpinës, duke qëndruar pranë një monstrimi më të madh se sa jeta.

“Një nga katekistet, znjsh. Veronika (Veronica) Abraham, tha se ajo kishte dhënë mësim për Shën Françeskun dhe Akutisin, duke u fokusuar në bamirësinë e adoleshentit dhe zakonin e tij për t'u ulur për të biseduar me këdo që dukej i vetmuar, pasi edhe një ciao është e rëndësishme për ata që janë vetëm”.

“Djali i saj Mario Girardi, me moshë 13 vjeç, tha se ishte me të vërtetë i mahnitur nga fakti që Akutisi - kur ishte vetëm nja dy vjet më i madh se ai - fliste me të gjithë, nuk lejoi asgjë ta shqetësonte, por i ndihmoi të gjithë”, tha ajo.

Ndërsa ai nuk po e konsideron priftërinë, z. Girardi shkon në kishë çdo të diel dhe planifikon të qëndrojë gjithmonë në këtë mentalitet - ndoshta edhe të shkojë në meshën e përditshme.

“A do të donte edhe ai të bëhej shenjtor? Epo, le të shpresojmë. Po, apo jo? Mos thuaj kurrë, kush e di”, tha djali duke buzëqeshur.

Nga z. Erton Duka.

© Copyright | Agjencia Telegrafike Vox

Ne të njohim me botën | www.007vox.com | Burimi yt i informacionit