NGA VJEN IDEOLOGJIA E ZGJIMIT (WOKE)?

Nga z. Marçelo Veneciani (Marcello Veneziani), filozof dhe shkrimtar italian.

Romë, Itali | Është më e fortë se ata. Merrni një parti, një gazetë, një grup presioni, një komitet intelektual, një kolektiv të çdo lloji të orientuar nga e majta dhe herët a vonë do të konstituohet si një zyrë lejesh dhe ndalimesh, një gjykatë e Inkuizicionit.

Do të harrojë se është një pjesë, një palë në raport me të tërën dhe do të ndjehet super partes, duke vendosur rregulla, respektime dhe shkelje.

Domethënë, do të zhytet në mënyrë të pashmangshme në atë ideologji që përmblidhet me shprehjen zgjuar.

Fillimisht zgjimi do të thoshte të jesh zgjuar, më pas u shndërrua në vigjilencë - vigjilenca famëkeqe demokratike - më pas u bë mbikëqyrje.

Ideologjia e zgjuar është në fakt një regjim mbikëqyrjeje që vendos se kujt t'i lëshojë dhe kujt t'i refuzojë lejet e drejtimit dhe në çfarë kushtesh.

Ideologjia e zgjuar ka lindur si një ideologji hakmarrëse, në mbrojtje të disa pakicave të keqtrajtuara ose të mbrojtura në mënyrë joadekuate, dhe përfundon si një ideologji hakmarrëse, e cila, hakmerret me realitetin që nuk përkon me kodin e vet ideologjik.

Një ideologji pakënaqësie, do të thoshte Niçe, por jo pakënaqësia e paqartë dhe e mjaltit ndaj jetës, shëndetit, bukurisë, madhështisë që Niçja i ngarkoi krishterimit dhe trashëgimtarëve të tij, si socializmi.

Por një ideologji e keqe që ushtrohet duke delegjitimuar, denoncuar, ndëshkuar dhe censuruar kundërshtarin. Ndërsa e kundërta zakonisht nuk ndodh.

Ideologjia hakmarrëse është titulli i një broshure kundër zgjimit të shkruar nga një sociologe dhe studiuese në CNRS në Paris, Nathalie Heinich, botuar nga Gog.

Titulli origjinal në fakt e refuzon zgjimin me totalitarizmin e ri; por përmbledhja “ideologji hakmarrëse” është mjaft besnike ndaj përmbajtjes së tekstit.

Ideologjia e zgjuar është në mënyrë të pashmangshme një ideologji për pakicat e destinuara të mbeten minoritete; asnjë forcë shumicë në një vend nuk mund të mbajë atë qëndrim censurues, elitar, përçmues dhe arrogant që është tipik i një pakice që beson se është në një nivel etik dhe njohës superior ndaj të tjerëve.

Për sa kohë që është zgjuar, e majta do të jetë një pakicë e keqe në çdo vend; do të mund të ketë fuqinë e vetos, fuqinë e frikësimit dhe shantazhit, do të mund të kombinohet me oligarkitë e tjera dhe të mbajë pushtetin në përçmim të sovranitetit popullor dhe vullnetit real të popullit.

Por nuk do të jetë kurrë shprehja e plotë e një mazhorance. Ka nga ata që reagojnë ndaj katekizmit të zgjuar në mënyrë luftarake, siç njofton Trampi; ka nga ata që në vend të kësaj preferojnë taktikën e të heshturit, të heshtjes dhe të ecjes përpara pa kundërshtuar, përveçse në mitingje, siç ka bërë deri tani qeveria Meloni.

Por ideologjia e zgjuar është një emergjencë për demokracinë, duke rrezikuar lirinë dhe inteligjencën, duke gjeneruar një klimë urrejtjeje ndërsa pretendon ta kundërshtojë atë.

Nëse dëgjoni për një leksion universitar, një konferencë, një kongres apo një demonstrim të autorizuar, për një tekst të censuruar, për një autor të mohuar, tashmë e dini që në fillim se ai që dekreton ostracizmin, stigmën, ndalimin është gjithmonë ai komisar dhe klasa inkuizitore e thirrur shkurtimisht.

Ashtu si çdo herë që doni t'i impononi një bust korrigjues realitetit dhe të vërtetës së fakteve, sa herë doni të fshini një ngjarje, një statujë, një personazh nga historia, nga topografia, nga rrugët dhe sheshet, tashmë e dini se ata janë mbikëqyrësit e zgjuar (woke), policia kulturore në detyrë në Perëndim.

Viktimat sigurisht që mund të jenë të djathtët, gjithmonë të ripërcaktuar si nazifashistë ose më së shumti reaksionarë, por edhe thjesht ata që nuk e njohin veten në kanunin e zgjuar, nuk janë të majtë, madje janë por në mënyrë të lirë dhe kritike.

Që ideologjia e zgjuar është një mentalitet i rrënjosur në të majtë, demonstrohet nga një mijë të dhëna: e fundit është një studim i Departamentit të Shkencave Sociale dhe Politike në Boçoni (Bocconi” mbi polarizimet afektive.

Në një marrëdhënie të përzier mes një vajze të majtë dhe të dashurit të djathtë ose anasjelltas, më të mërziturit dhe jotolerantët janë familjarët e majtë (mbi 60% e votuesve të PD-së, gati 75% e votuesve të majtë dhe të Gjelbër), ndërsa shumica dërrmuese e familjeve të djathta do të ishin shumë më tolerante.

Me pak fjalë, ideologjia e zgjimit funksionon edhe në shtëpi, brenda familjes.

Nathalie Heinich bën një klasifikim të kujdesshëm të tipareve domethënëse të ideologjisë së zgjuar, të cilën mund ta përmbledhim si më poshtë: ajo imponon një marrëdhënie krejtësisht të ideologjizuar me botën; ngatërron përshkrimin me parashkrimin, normën korrigjuese të cilës duhet t'i përshtatet; gjeneron një aleancë ndërmjet ideologjisë normative dhe interesave komerciale; injoron kontekstin dhe nuk sheh dallimin midis realitetit dhe trillimit; të zbatojë kriteret e vlerësimit të së tashmes edhe në të kaluarën; ajo përçmon të drejtat morale të autorëve, deri në shtrembërimin e veprave të tyre në censurimin dhe pastrimin e teksteve; më në fund është fanatike dhe këtu përfshihet moralizmi, spekulimi, injoranca militante dhe arrogante, abuzimi me tekstet dhe autorët, përçmimi i veprave gjeniale, mohimi i realitetit.

E gjithë kjo lind atë që autori e quan totalitarizëm të zgjuar.

Zgjuarsia (wokizmi) gjithashtu ngurtëson përkatësinë ndaj komuniteteve origjinale; sado fluide të jetë në çështjet seksuale dhe morale, është e ngurtë në identitetet e tij fillestare, ato etnike, racore, komuntare.

Kushdo që është i bardhë, mashkull, europian dhe i krishterë është tashmë i damkosur me turp në identitetin e tij, për të cilin mund të ketë vetëm turp.

Duke kërkuar një precedent për këtë fraksionizëm totalitar dhe ideologjik, studiuesi francez nuk gjen asgjë më të mirë se sa të rrëmbejë fashizmin e zakonshëm; por ai nuk ka nevojë të lëvizë shumë larg në kohë apo edhe nga vendi ku jeton: e gjithë kjo u zhvillua nga Parisi e këtej në 1968.

Edhe kur i atribuon fashizmit përkufizimin çdo gjë është politikë, ai nuk e kupton se ishte pikërisht viti 1968 që hodhi sloganin personalja është politike, dhe gjithçka që është private kufizohet me publikun.

Nëse duam të gjurmojmë një arketip historik, një precedent ideal dhe ideologjik për katekizmin e zgjuar, të mbetur në Francë, ne vetëm duhet ta kthejmë atë numër 68 dhe të gjejmë një tjetër: 89, në kuptimin e Revolucionit Francez të Jakobinëve.

Heinich vëren me të drejtë se kësaj here ideologjia e zgjuar erdhi nga Amerika, edhe nëse fara ideologjike është evropiane; pastaj e nxjerr mbi feminizmin ideologjik dhe diskriminimin poshtërues të kuotave gjinore.

Dhe ai mbron përdorimin aktiv të ironisë dhe humorit për të mposhtur ideologjinë e zymtë të zgjuar që është plotësisht e lirë prej tyre.

Duke shpjeguar në fund arsyet e suksesit të ideologjisë së zgjimit, autori para së gjithash nënvizon se është fitimprurëse, sjell avantazhe për ata që e përdorin ose i shërbejnë.

Së dyti, ajo vjen nga frika: frika për të qenë në anën e gabuar dhe për të vuajtur pasojat, dhe frika për t'u plakur, domethënë, nga ngecja në të kaluarën, duke u shkëputur nga ajo që është në modë.

Duke ndjekur Hannah Arendt, autori vëren se bindja e zgjuar zë gjithashtu rrënjë sepse sistemet totalitare preferojnë mungesën e inteligjencës dhe krijimtarisë, sepse ofron garanci më të mëdha besnikërie, domethënë konformizmit.

Për Heinich, zgjimi i kthen virtytet origjinale në shtypje. Dhe si shembuj të virtyteve origjinale ai përmend idealin egalitar të Revolucionit Francez dhe idealin komunist të Revolucionit Bolshevik.

Atyre nuk u shkon mendja se ato virtyte, pikërisht sepse ishin të paarritshme dhe utopike, përmbanin tashmë në vetvete premisat për involucionin e tyre totalitar, toksik dhe shfarosës.

Në fund të fundit, nuk ka nevojë për spekulime: vetëm shikoni se ku udhëhoqi Terrori Jakobin dhe më pas totalitarizmi komunist kudo që u imponua në botë.

Jo, ideologjia e zgjuar nuk lind nga asgjëja, megjithëse mund ta prodhojë atë.

Nga z. Erton Duka.

© Copyright | Agjencia Telegrafike Vox

Ne të njohim me botën | www.007vox.com | Burimi yt i informacionit