SI I TRAJTOJNË TALEBANËT TË VARURIT NGA DROGA?

Nga znj/znjsh. Friederike Böge.

Kabul, Afganistan | Afganistani ka një nga nivelet më të larta të varësisë në botë.

Por talebanët nuk besojnë në trajtim - në vend të kësaj, ata i lënë të varurit nga droga pa menduar fare. Dhe e portretizojnë veten si një forcë për rend.

Në periferi të klinikës së rehabilitimit nga droga Ibn Sina në Kabul, një burrë ulet në një krevat marinari në ajër të hapur.

Ai mban një copë tub plastik në dorë, të cilin, e përdor si kamzhik për të goditur çdo të varur që përpiqet të ngjitet mbi gardh.

“Deri tani kam ndaluar gjashtë persona që të iknin”, thotë roja.

46 ditë më parë, ai vetë u pranua me forcë në objektin me 1000 shtretër si i varur nga droga.

Tani ai është gati të lirohet.

“Unë u ofrova vullnetar për të qenë roje sepse është shumë e mërzitshme këtu”, tha ai.

Ndryshe nga të tjerët, ai nuk vesh më uniformën e tij të gjelbër të burgut, por të vetën.

Në një muaj e gjysmë që nga pranimi i tij, mjekra e tij është rritur përsëri, e cila, si e gjithë të sapoardhurve, ishte e rruar.

Meqenëse babai i tij do ta marrë të nesërmen, burri është me humor të mirë. Në fillim, megjithatë, ai vërtet u pendua që përfundoi këtu.

“Klinikë” është një fjalë e madhe për vendin, i cili njihet gjerësisht si “Kampi Phoenix” sepse ishte një bazë ushtarake amerikane deri në vitin 2016.

Kur talebanët erdhën në pushtet në Afganistan katër vjet më parë, ata morën masa të ashpra kundër skenës së hapur të drogës në Kabul.

Ata mblodhën me forcë të varurit nën urat e lumit Kabul dhe i detyruan të futeshin në “Kampin Phoenix” dhe në një ish-burg.

Islamistët e portretizuan veten si një lëvizje për ligj dhe rend që luftonte krimin dhe abuzimin me drogën.

Për të krijuar më shumë hapësirë ​​për të varurit, u ndërtua një strukturë shtesë me 5000 shtretër.

Vitin e kaluar, Agjencia për Zbatimin e Ligjit kundër Drogave njoftoi me krenari se kishin larguar nga rrugët gati 115000 të varur në këtë mënyrë.

“Askush nuk erdhi në terapi. Nuk i sheh më atje”, tha z. Maiwand Hushmand.

Punonjësi social, me flokë kaçurrela, mjekër të dendur dhe një shprehje miqësore, ka punuar në “Kampin Phoenix” për nëntë vjet.

Ai nuk është mbështetës i talebanëve. Por nuk dëshiron të kritikojë trajtimin e tyre ndaj të varurve nga droga.

“Më parë, kur ende kishim fonde të huaja, organizatat e ndihmës donin që njerëzit të zgjidhnin vetë terapinë e tyre”, tha ai.

“Por askush nuk erdhi. Të huajt - tha ai - nuk i kanë marrë parasysh dallimet kulturore.

Në Afganistan, pacientëve u mungon ndërgjegjësimi se çfarë do të thotë varësia dhe çfarë mund të arrijë terapia.

Në vende të tjera, të varurit trajtohen si pacientë”, thotë punonjësi social ndërsa viziton terrenin.

“Në këtë shoqëri, ata shihen si mëkatarë dhe kriminelë. Shteti, thotë ai, beson se të varurit janë në një gjendje mendore në të cilën nuk mund të marrin vendime.

Shumica tani sillen nga të afërmit e tyre. Si një nxitje për pjesëmarrje vullnetare, ka një internim të shkurtuar prej të paktën 45 ditësh.

Të varurit e rrugës dhe ata që rikthehen në varësi mbahen për 90 ditë. Një komitet prej tre personash vendos për datën e lirimit.

Shumë familje duken mjaft të lumtura që heqin qafe të dashurit e tyre për një farë kohe”, tha ai.

“Kur pacientët vijnë këtu për herë të dytë ose të tretë, familjet shpesh ndalojnë së ardhuri për t'i marrë”, thotë punonjësi social.

Pastaj personat e prekur mund të mbahen edhe më gjatë. Një shkallë recidivizmi nuk është regjistruar, por ka të ngjarë të jetë e lartë.

Qasje e lehtë në ilaçe të përballueshme: Afganistani ka një nga nivelet më të larta të varësisë nga droga në botë.

Një studim i vitit 2014 nga revista “The Lancet” zbuloi se shtatë përqind e burrave urbanë dhe tre përqind e grave përdorin drogë.

Thuhet se shkalla është edhe më e lartë në zonat rurale, por të dhënat aktuale mungojnë.

Lufta, varfëria, uria, mungesa e punës dhe e perspektivave, zhvendosja, migrimi dhe qasja e lehtë në droga të përballueshme janë shkaqet.

Varësia shpesh shoqërohet me sëmundje mendore dhe konflikte familjare.

“E mora nipin tim për nëntë muaj dhe e ndihmova të blinte drogë”, thotë punëtori ditor Mirwais Khan në zonën e pritjes së institucionit.

“Nuk kam më mundësi ta përballoj. Nipi shpjegon se filloi të merrte drogë në një qendër pritjeje për emigrantët në Gjermani, fillimisht vetëm marihuanë dhe alkool.

Ai u deportua fillimisht në Suedi, pastaj në Afganistan. Më vonë, ai shkoi në Iran, mori metamfetaminë kristalore dhe u deportua përsëri”.

Një numër i habitshëm burrash në “Camp Phoenix” kishin punuar tashmë jashtë vendit.

Njëri ishte shofer taksie në Londër, njëri specialist i IT-së në Indi dhe një i tretë stilist këpucësh në Teheran.

“Njerëzit këtu mendojnë për të gjitha llojet e gjërave për të ikur. Nuk jam këtu për një arsye”, bërtet një burrë i gjatë në kopshtin e vogël ku pacientët vrasin kohën. Nuk jam aspak i varur.

Qiramarrësi i tij, një anëtar i talebanëve, nuk donte të paguante qiranë. Kjo është arsyeja pse e internoi, pohon burri nga Provinca Ghazni.

Gruaja e tij, Delara, mund të dëshmojë për deklaratat e tij.

Punonjësi social Hushmand beson se kjo është një trillim.

Njerëzit këtu janë në pritje. Do të mendojnë çdo gjë për të ikur që këtej.

Megjithatë, ai e telefonon gruan. Ajo konfirmon të dyja: historinë për qiramarrësin dhe se burri i saj është i varur nga metamfetamina.

Ai shpesh e rreh ndërsa është nën ndikimin e drogës.

Të tjerë tregojnë histori të ngjashme: njerka e padashur donte ta hiqte qafe; vëllai që ua vodhi trashëgiminë; kunati që donte ta bindte motrën e tij të divorcohej nga burri i saj.

Historitë konfirmojnë se të varurit janë të internuar kundër vullnetit të tyre deri në tre muaj. Ata nuk do të lirohen edhe nëse familjet e tyre duan t'i marrin.

Do të ishte shumë e lehtë t’ia hidhje fajin gjithë kësaj mjerimi vetëm talibanëve.

Ndërsa bastisjet e tyre të dhunshme synojnë kryesisht burgosjen e të varurve dhe zhdukjen e problemit të madh të drogës në vend nga ndërgjegjësimi publik, shërimi dhe riintegrimi luajnë një rol të papërfillshëm.

Megjithatë, qeveria e mëparshme e mbështetur nga Perëndimi gjithashtu burgosi ​​të varurit nga droga kundër vullnetit të tyre në “Kampin Phoenix”.

Megjithatë, ajo kishte më shumë burime financiare dhe këshillim për kujdesin e tyre.

Për një kohë, kishte edhe një program metadone, por kjo ishte shumë kohë më parë.

“Pasi talibanët morën pushtetin, ndihma fillimisht erdhi nga Kombet e Bashkuara”, thotë Hushmand, i cili, ka punuar këtu që nga hapja e objektit. “Ata u hoqën gradualisht gjithashtu”.

Nga z. Erton Duka.

© Copyright | Agjencia Telegrafike Vox

Ne të njohim me botën | www.007vox.com | Burimi yt i informacionit