___.png)
Nga znj. Nektaria Stamouli (gazetare).
Athinë, Greqi | “Sa e mrekullueshme do të ishte të kisha një punë ku mund të bëja marrëzi dhe të paguhesha”, mendoi qiprioti Fidias Panajotiu (Panayiotou) pesë vjet më parë. Dhe kështu lindi kanali i tij në YouTube.
Një javë më parë, ky kanal i siguroi atij një vend në Parlamentin Evropian dhe një performancë të papritur të shkëlqyer me 20% dhe vendin e tretë, vetëm një frymë larg nga dy partitë kryesore tradicionale qeverisëse të Qipros.
Jo keq për një person që vendosi të votojë për herë të parë në jetën e tij.
Një muaj ishte i mjaftueshëm që 24-vjeçari – i cili pranon se është analfabet politik – të konkurronte si i pavarur, për të poshtëruar mekanizmat e partive kryesore prej dekadash.
Z. Fidias nuk ka mbajtur qëndrim për asnjë çështje politike gjatë fushatës së tij, duke thënë se nëse dhe kur do të zgjidhej, do të mësonte gjithçka.
“Personalisht, jam lodhur nga (klishetë politike), jam lodhur duke dëgjuar premtime politike që nuk mbahen, jam lodhur nga gjithë ky seriozitet pretencioz”, tha ndër të tjera ai kur paraqiti zyrtarisht kandidaturën e tij në fund të prillit, i veshur me një xhaketë dhe papijon, me babain e tij prift në krah.
“Kam dëgjuar diku se nëse nuk je i kënaqur me gjërat që të rrethojnë dhe dëshiron që ato të ndryshojnë, duhet të jesh ndryshimi”, vuri në dukje ai, duke shtuar se zgjodhi të ishte i pavarur sepse nuk mund të futej në kallëpe.
Këto ditë, ai po bën seanca të posaçme përgatitore tutoriale me ish-deputetë qipriotë (gjithmonë me kamerën e tij), duke paketuar valixhet për në Bruksel dhe thotë se mund të përpiqet edhe të formojë grupin e tij në Parlamentin Evropian.
Qiproja tani është e shtangur, duke u përpjekur të shpjegojë fenomenin politik në termat e postpolitikës dhe deideologjizimit, por edhe aversionin e thellë ndaj partive tradicionale.
E sigurt është se tashmë është pothuajse e pamundur të dëgjosh ndonjë politikan, gazetar apo analist të flasë me ofendim për z. Fidias.
“Do të jem një YouTuber”.
I lindur dhe rritur në fshatin Meniko, fëmijë i një familjeje të madhe, bir prifti, z. Fidias e nisi “revolucionin” kur vendosi të ndiqte karrierën si YouTuber.
Pa asnjë studim, pasi u shkarkua nga Garda Kombëtare në vitin 2019, ai filloi të udhëtonte nëpër botë me kosto zero, duke u kërkuar para të huajve.
Në vitin 2021, pas pandemisë, ai shkoi në Amerikë për të takuar YouTuber të tjerë të famshëm dhe për të marrë njohuritë e nevojshme.
Në vitin 2021, ai mori pjesë në një sfidë të YouTuber-it milioner amerikan Mr Beast dhe arriti të fitojë një Lamborghini me vlerë 300000 dollarë.
Bisha mblodhi 50 persona dhe u tha të preknin makinën luksoze. Ata që u lodhën dhe pushuan së prekuri u skualifikuan.
Rreth 70 orë më vonë, YouTuberi qipriot fitoi, pasi përdori mënyra imagjinative për të përmbushur nevojat e tij themelore.
Megjithatë, viraliteti i tij i madh, i cili e ka çuar karrierën e tij në qiell, ishte misioni për të përqafuar idhullin e tij, Illn Mask (Elon Musk), pronarin miliarder të platformës së mediave sociale X.
Ai më në fund ia doli, pasi kampingu për muaj të tërë jashtë selisë së X dhe bombardoi nënën e z. Mask (Musk) dhe zyrtarë të tjerë të kompanisë me mesazhe.
Ai ka deklaruar vazhdimisht se z. Mask (Musk) është personi dhe modeli i tij i preferuar, dhe ai përdori thëniet e z. Mask (Musk) në fushatën e tij.
Tani ai ka rreth 2.6 milionë abonentë në kanalin e tij, nga të cilët thotë se fiton rreth 50 mijë euro në muaj.
Ai i ka vendosur vetes sfida të ndryshme: të varroset në një arkivol për 10 ditë me një gjarpër për shoqërinë (dhe kamerën e tij), të mbijetojë në një aeroport për një javë pa asnjë euro të vetme, të martohet me një të huaj në 24 orë, të provojë. sportet ekstreme më të rrezikshme.
Megjithatë, vitin e kaluar ai shkaktoi reagime negative kur u përpoq të udhëtonte në Indi dhe Japoni pa paguar duke lypur para, veçanërisht kur postoi video të udhëtimit në transportin publik në Japoni pa paguar bileta.
Shumë video të lidhura u hoqën më vonë nga YouTube.
“Ata po tallen me ne”.
Papritur, pak para zgjedhjeve presidenciale në Qipro, z. Fidias filloi një kanal të dytë në YouTube me përmbajtje qipriote, dhe u rishfaq si një gazetar që intervistonte kandidatët presidencialë (një model i përdorur edhe në zgjedhjet kombëtare në Greqi).
Ai arriti të intervistonte 12 nga 14 kandidatët, me përjashtim të dy kryesorëve, Nikos Christodoulides dhe Andreas Mavroyiannis.
Z. Fidias nuk mbajti qëndrim për asnjë çështje politike gjatë fushatës së tij, duke thënë se nëse dhe kur do të zgjidhej, do të mësonte gjithçka.
Në janar, ai mori një sfidë tjetër: kandidimin për Parlamentin Evropian.
Qëllimi i tij kryesor, tha ai, nuk ishte aq shumë të zgjidhej, por të regjistronte sa më shumë njerëz që të ishte e mundur për të votuar në Qipro.
“Le t'i ngatërrojmë ata - i tha ai audiencës së tij - sepse ata po tallen me ne.”
“Një natë thashë: Fidias budalla, nëse nuk voton dhe nuk përfshihesh, do të dalin gjithmonë të njëjtat bedelë” dhe i thashë vets “Mjaft”.
Në një emision televiziv, i veshur me tri kravata, një kostum dhe pantallona të shkurtra, ai prezantoi kandidaturën e tij, duke pranuar se nuk kishte asnjë ide për politikën apo Bashkimin Evropian, por duke pretenduar se ishte gati të mësonte.
“Kam vendosur të jap kontributin tim të vogël me ndikimin që kam”, tha ai.
“Ne të gjithë do të shkojmë në një udhëtim së bashku dhe do të mësojmë për Evropën dhe politikën së bashku në muajt e ardhshëm.”
Sistemi partiak në rrënim.
Siç shpjegon z. Vasiliki Triga, profesore e asociuar në Departamentin e Komunikimit dhe Studimeve të Internetit në Universitetin e Teknologjisë së Qipros, z. Fidias ka disa karakteristika të veçanta që e bëjnë atë veçanërisht të dashur: prejardhja e tij modeste, ndershmëria e tij çarmatosëse dhe fakti që dukej se ka bërë përparime të mëdha në gjashtë muajt e fundit.
“Ai përsëriti me ndershmëri çarmatosëse argumentin e tij kryesor, diçka që palët nuk e kuptonin, se ai ishte i lodhur, votuesit ishin lodhur duke parë saktësisht të njëjtat gjëra dhe asgjë që nuk ndryshonte: problemin e Qipros, çmimet e larta, krizën e banesave.”
“Ndërsa Qipro gjithashtu kaloi një krizë, shpërbërja e sistemit partiak po vjen me vonesë.
Në Greqi, por edhe në vende të tjera që kaluan një krizë ekonomike, kriza partiake pasoi shumë më menjëherë”, tha znj. Triga.
Fuqia e partive tradicionale është gërryer gradualisht dhe tani është gjysma e asaj që ishte një dekadë më parë.
Qiproja nuk ka një kulturë proteste, siç ishte evidente gjatë shkurtimit të depozitave në vitin 2013.
“Ishte një vend që kishte mësuar t'i bindej autoritetit dhe befas, gjatë koronavirusit, ne patëm protesta ku u dogjën kazanët e plehrave, u hodhën kokteje molotov”, vëren ajo.
“Kjo do të thotë se diçka po ndryshon, njerëzit janë të zemëruar dhe kjo ishte një mënyrë për të shfryrë. Nuk e di nëse kjo do të veprojë terapeutikisht, duke i qetësuar ata”, tha ajo.
Në të njëjtën kohë, theksojnë analistët, ka një periudhë tranzitore të deideologjizimit, madje edhe në zgjedhjen e presidentit Nikos Christodoulides, i cili kandidoi si i pavarur, retorika e tij ishte mjaft komunikuese dhe më pak ideologjike, me një paqartësi krijuese për nuanacat politike.
Partitë vazhduan me “business as usual” në këto zgjedhje dhe nuk patën një mesazh apo propozim thelbësor për Europën.
Z. Fidias është një person apolitik dhe ai vetë tha: “Unë nuk kam pozicione, por nuk i kanë pasur as partitë që duhet të kishin pozicione”, thotë analisti politik Kristoferus Kristoferu (Christophoros Christophorou).
Znj. Fiona Mullen, drejtore e Sapienta Economics, një kompani konsulence me bazë në Nikosia, vëren se mesazhi që partitë politike duhet të marrin nga kjo është se ato duhet të përdorin teknika moderne demokratike për të angazhuar votuesit dhe për t'i bërë votuesit të ndihen të dëgjuar.
“Megjithatë, dyshoj se nuk do ta bëjnë. Pra, frika ime është se ata do t'i trajtojnë rreziqet për të ardhmen e partive të themeluara në të njëjtën mënyrë që trajtojnë rreziqet për të ardhmen e Qipros nëse nuk ka zgjidhje për problemin e Qipros”, thotë ajo.
Siç thekson ajo, palët e dinë thellë se nëse nuk ndryshojnë, e ardhmja e tyre është e zymtë, por në të njëjtën kohë kanë shumë frikë të bëjnë gjërat ndryshe.
“Do të jetë si një përplasje e ngadaltë treni. Më në fund ata do të godasin murin dhe do të ankohen se nuk e dinin që katastrofa po vinte”, tha ajo.
Slogani i z. Fidias gjatë fushatës së tij ishte “Mjaft me partitë”, duke theksuar pavarësinë e tij, dhe ai gjithashtu i ka referuar turqve qipriotë si “vëllezërit tanë” - gjuhë që sigurisht është e ndryshme nga ajo e ELAM-it.
Në fund e votuan të gjithë: të rinj e të mëdhenj, nga të gjitha partitë.
“Misioni më i mirë që mund t'i caktohet është të përdoret në diçka që di, për të tërhequr të rinjtë”, tha znj. Triga, duke përshkruar se si këto ditë në TikTok-un qipriot, është bukur të jesh një eurodeputet është në trend.
“Nuk mund të parashikoj asgjë për Fidiasin, ai mund të mërzitet, të kthehet në mainstream, mund të bëhet diçka tjetër”, shton ajo.
“Unë nuk mendoj se shoh një të ardhme për të në politikë, por nuk e di kurrë”, tha ajo.
Faktori i ekstremit të djathtë.
Analisti politik Kristoferu (Christophorou) thekson se: “Zgjedhja e Fidias është një tërmet politik për Qipron, por nuk përmbys sistemin politik dhe partiak.”
“Ajo që është rrëzuar është urdhri i palëve. Suksesi i Fidias është se ai arriti të errësojë plotësisht ngritjen e ELAM-it, pjellë e Agimit të Artë, e cila deri diku humbi mbështetjen për shkak të Fidias. Të shumtë janë ata që votojnë ELAM-in, jo për shkak të afinitetit ideologjik, por si reagim dhe në fund iu drejtuan Fidias”, tha ai.
Fushata e z. Fidias nuk kishte karakteristika partiake. Ai kishte thënë se vinte nga një familje nacionaliste dhe kishte shërbyer në njësinë e forcave speciale.
Ai kishte përmendur se si student, gjashtë apo shtatë vjet më parë, kishte marrë pjesë në mitingjet e ELAM-it, më shumë për shkak të ndikimit familjar.
Megjithatë, ai kurrë nuk u përfshi politikisht atje.
Nga z. Erton Duka.
© Copyright | Agjencia Telegrafike Vox
Ne të njohim me botën | www.007vox.com | Burimi yt i informacionit
Comments