RREZIQET E PRESIDENCËS SË REALITY TV.

Presidenti i ShBA-ës Danlld Tramp ( Donald Trump) takohet me presidentin ukrainas Volodimir Zelenski në Shtëpinë e Bardhë më 28 shkurt 2025.

Nga z. Ravi Agrawal, kryeredaktor i revistës Foreign Policy (Politika e Jashtme).

Uashington, Amerikë | Ndeshja me thirrjet Tramp-Zelenski është një kujtesë se diplomacia ndërkombëtare nuk ishte menduar kurrë të kryhej para miliarda syve.

“Ky do të jetë televizion i mrekullueshëm, do t'ju them këtë”.

Këto mund të kenë qenë fjalët më të vërteta të shqiptuara nga presidenti amerikan Danlld Tramp (Donald Trump) gjatë një takimi dramatik dhe krejtësisht jodiplomatik me presidentin ukrainas Volodimir Zelenski.

Trampi di një ose dy gjëra për televizionin. Një ish-yll televiziv i realitetit, ai e përshkroi rrugën e tij drejt pushtetit me një vetëdije të mprehtë se si të ruante vëmendjen e njerëzve.

Sa më tronditëse, më e çuditshme, aq më e paprecedentë - aq më shumë vlerësime do të rriteshin.

Tramp e gjurmoi këtë me obsesion. Ai ishte i njohur për të thirrur drejtuesit e televizionit të gatshëm për të marrë telefonatat e tij, duke shikuar numrat çdo mëngjes.

Nëse vlerësimet nuk do të ishin rritur, ai do të provonte diçka tjetër. Shpëlajeni dhe përsërisni. Më shumë vlerësime, më shumë mbulim, më shumë vëmendje. Duhet kushtuar vëmendje.

Formula funksionoi në gjurmët e fushatës presidenciale duke filluar nga viti 2015, në një vend ku politikanët po kërkojnë përgjithmonë vëmendjen dhe kanalet kabllore që luajnë vazhdimisht ciklin e ardhshëm politik (të nxitur, pjesërisht, nga niveli i lartë i vlerësimeve dhe reklamave politike).

Ajo funksionoi përsëri në vitin 2024, të paktën siç përcaktohet nga suksesi elektoral, madje edhe kur konsumi i videos u zhvendos në ekrane më të vogla dhe klipe me madhësi të vogël - një tranzicion që Trump gjithashtu dukej se e zotëronte shpejt.

Por a funksionon edhe strategjia e goditjes gjatë kohës që jeni në detyrë? Cilat janë metrikat e suksesit kur nuk keni më nevojë të fitoni zgjedhje?

Javën e kaluar, Tramp shtyu kufijtë e vëmendjes së shtypit - pa pasur nevojë të udhëtojë ose të organizojë një tubim të madh.

Të hënën, të enjten dhe më pas të premten, Tramp priti udhëheqësit e Francës, Mbretërisë së Bashkuar dhe Ukrainës në Shtëpinë e Bardhë, çdo herë duke u siguruar që një diskutim i lirë të transmetohej para kamerave të botës.

Kryeministri britanik Keër Starmër (Keir Starmer) paraqet një letër nga Mbreti Charles III duke e ftuar atë për një vizitë të dytë shtetërore?

Kontrollo. Bonhomie me presidentin francez Emmanuel Macron? Kontrollo. Po i thua Zelenskit? Kontrollo. Arritjet aktuale apo përparimet diplomatike? TBD. Qëndroni të sintonizuar për më shumë. Ndoshta pas pushimit reklamues. Shikoni këtë hapësirë. Nga të gjitha takimet televizive të Trampit këtë javë, ai me Zelenskin ishte më tronditës.

Pasi CNN luajti atë që në gjuhën televizive njihet si rrotullimi i kasetës - regjistrimi, meqenëse videoja e takimit nuk u transmetua drejtpërdrejt - spikerja kryesore ndërkombëtare e rrjetit, Kristian Emënpur (Christiane Amanpour) u shfaq me duart e saj duke mbajtur fytyrën, e habitur.

“Unë kurrë nuk kam parë diçka të tillë në jetën time”, tha ajo, duke e tretur ende videon.

Kja pamje pasqyronte një tjetër që doli nga Shtëpia e Bardhë, të ambasadores ukrainase Oksana Markarova, e cila, ka lobuar për mbështetjen e ShBA në Uashington që nga fillimi i pushtimit rus të vendit të saj në vitin 2022: kokë për dore, një tundje e ballit sikur të pyeste: “A po ndodh vërtet kjo”?

Më ogurzi, ndoshta: “Çfarë do të thotë kjo për të ardhmen e vendit tonë”?

OK, si një ish-producent televizive, tani e di se kjo është e gjitha një ngacmim. Ja çfarë ndodhi (ju duhet të lexoni edhe transkriptin e FP-së për momentet kryesore këtu).

Filloi ashtu siç ndodhin shpesh këto lloj gjërash. “Dua të shoh nëse mund ta bëjmë këtë gjë”, tha Tramp, për një armëpushim të mundshëm dhe marrëveshje paqeje midis Rusisë dhe Ukrainës.

“Doni që unë të jem i ashpër? Unë mund të jem më i ashpër se çdo qenie njerëzore që keni parë ndonjëherë ... por ju kurrë nuk do të arrini një marrëveshje në këtë mënyrë”.

Normale, deri tani. Pastaj zv/presidenti i SHBA-së JD Vance thirri. Për katër vjet, në Shtetet e Bashkuara të Amerikës, ne kishim një president që ngrihej në konferenca shtypi dhe fliste ashpër për Vladimir Putin...

Ne provuam rrugën e Xhëu Baidnit (Joe Biden), për të rrahur gjoksin tonë dhe duke pretenduar se fjalët e presidentit të Shteteve të Bashkuara kishin më shumë rëndësi se veprimet e presidentit të Shteteve të Bashkuara.

Zelenski kërkoi të përgjigjet. Duke folur në anglisht - ai normalisht përdor një përkthyes - ai përshkroi se si presidenti rus Vladimir Putin kishte pushtuar pjesë të ndryshme të Ukrainës që nga viti 2014.

“Ne patëm shumë biseda me të… ai e theu armëpushimin. Ai vrau njerëzit tanë. … Për çfarë lloj diplomacie, JD, po flisni”?

Kjo nuk shkoi mirë.

“Po flas për llojin e diplomacisë që do t'i japë fund shkatërrimit të vendit tuaj. Zoti president, me respekt, mendoj se është mungesë respekti për ju të vini në Zyrën Ovale dhe të përpiqeni ta diskutoni këtë para mediave amerikane”, tha Vens (Vance).

Zelensky ngriti anten. “A keni qenë ndonjëherë në Ukrainë për të parë se çfarë problemesh kemi? Hajde një herë”, tha ai.

Dhe më vonë, për agresionin e Putinit që po ndodh larg brigjeve amerikane, ai tha: “Ju keni një oqean të bukur dhe nuk i ndjeni (problemet) tani. Por ju do ta ndjeni atë në të ardhmen”.

Rreth kësaj pike, gjithçka shkoi në mënyrë të pjerrët tatëpjetë. Trampi u hodh përsëri brenda.

“Mos na tregoni se çfarë do të ndjejmë”, tha ai. “Ne po përpiqemi të zgjidhim një problem. Ju nuk jeni në gjendje të diktoni se çfarë do të ndjejmë. Do të ndihemi shumë mirë. Do të ndihemi shumë mirë dhe shumë të fortë”.

Më pas Tramp filloi të ngrinte zërin. “Tani nuk je në një pozitë shumë të mirë. Ju e keni lejuar veten të jeni në një pozitë shumë të keqe.

Ju nuk i keni kartat tani me ne. Ju jeni duke luajtur kumar me jetën e miliona njerëzve.

Ju jeni duke luajtur kumar me Luftën e Tretë Botërore.

Ju jeni duke luajtur kumar me Luftën e Tretë Botërore dhe kjo që po bëni është shumë mungesë respekti për këtë vend që ju ka mbështetur shumë më tepër se sa shumë njerëz thonë se duhet të kishin”.

Klipet do të bëhen virale. Transkripti do të përpunohet. Madje Tramp, i vetëdijshëm për dramën e momentit, iu drejtua llogarisë së tij “Truth Social” dhe shkroi: “Ne patëm një takim shumë domethënës në Shtëpinë e Bardhë sot. U mësua shumë që nuk mund të kuptohej kurrë pa biseda nën zjarr dhe presion. Është e mahnitshme ajo që del përmes emocioneve. … (Zelenski) nuk i respektoi Shtetet e Bashkuara të Amerikës në Zyrën e tyre të dashur Ovale. Ai mund të kthehet kur të jetë gati për paqe”.

Dhe kështu ndodhi që një konferencë e dytë e planifikuar për shtyp, pas drekës, nuk u zhvillua kurrë. Qëndroni të sintonizuar për vizitën e radhës.

Liderët botërorë e kanë parë këtë shfaqje edhe më parë. Shumë prej tyre e kuptojnë dashurinë e Trampit për kamerat, nevojën e tij me shumën zero për të fituar çdo marrëveshje, dashurinë e tij për madhështinë dhe rrethanat.

Starmër (Starmer), i përgatitur pikërisht për këtë moment nga ambasadori i tij i ri i televizionit në Uashington, Peter Mandelson, erdhi i armatosur me lajka, fjalë plot lule dhe një ftesë për një vizitë shtetërore, të nënshkruar nga mbreti Karl (Charles) III.

Kur Trampi e shfaqi me krenari për kamerat, Starmër ishte mjaft i zgjuar për të vënë në dukje se Trampi nuk e kishte pranuar ende - në atë moment ai e bëri, duke luajtur me kënaqësi momentin për kamerat.

E meta fatale e Zelenskit, në shkëmbimin verbal të tij tashmë viral me Vensin (Vance) dhe me Trampin, ishte se ai guxoi të përmbyste skenarin, gjë që madje tërhoqi zemërimin e Vensit (Vance) për përpjekjen për ta diskutuar këtë para mediave amerikane. (Injoroni për një minutë që ishte Shtëpia e Bardhë ajo që kishte ftuar mediat në radhë të parë.)

Zelenski harroi se Tramp donte të trajtohej jo si një lider tjetër, por si një monark i plotfuqishëm, për të mirën e kamerave.

“A keni thënë ndonjëherë faleminderit”, tha Vensi (Vance) në një moment? Për një ish humorist të mësuar me kamerat, ishte e çuditshme që Zelenski e kishte gabim skenarin.

Nga z. Erton Duka.

© Copyright | Agjencia Telegrafike Vox

Ne të njohim me botën | www.007vox.com | Burimi yt i informacionit