LUFTA KUNDËR SHFRYTËZIMIT SEKSUAL: BORDELLOJA DAULATDIA ËSHTË MË E MADHJA NË BANGLADESH ME 2 MIJË PROSTITUTA.

Prostitutë përballë bordellos Daulatdia.

Bangladesh | Pasi zbarkuan në Daulatdia, shumë gra mbeten atje për pjesën tjetër të jetës së tyre. Dhe shpesh edhe vajzat e tyre.

Shtëpia publike më e madhe në botë ndodhet në Bangladesh. Fati i vajzave të prostitutave është i vulosur që në lindje. Iniciativat lokale luftojnë për të thyer këtë rreth vicioz.

Është pasdite dhe qetësia mbretëron në bordello Daulatdia. Gratë ulen para dhomave të tyre dhe shikojnë ekranet e celularëve të tyre.

Burrat bartin mallra nëpër rrugicat e ngushta, ndërsa disa fëmijë luajnë jashtë. Klientët dynden vetëm në mbrëmje, në një zonë ku, përveç shërbimeve seksuale, mund të luajnë bixhoz ose të blejnë drogë.

Bordelloja Daulatdia konsiderohet si një nga më të mëdhajat në botë, ku punojnë 1300 deri në 1500 prostituta.

Qyteti i Daulatdia është një kryqëzim i rëndësishëm rrugor dhe sipas legjendës, shtëpia publike ka ekzistuar që nga koha e kolonizimit britanik.

Sipas vlerësimeve të OJQ-ve, shtëpia publike vizitohet çdo ditë nga 3000 klientë, kryesisht njerëz që kalojnë rrugës për në kryeqytetin Dhaka, i cili, është 70 kilometra larg.

Lumenjtë Brahmaputra dhe Padma takohen në Daulatdia. Ndërtimi i një ure e bëri tejkalimin e kësaj pengese natyrore më të lehtë dhe më të shpejtë.

Në të kaluarën, udhëtarët duhej të shkonin në një traget. Kjo ka sjellë uljen e klientëve të prostitutave të Daulatdia-s dhe, së bashku me situatën e vështirë ekonomike të vendit, ka rënduar më tej pasigurinë e tyre.

Deri para disa vitesh vlerësohej se në Daulatdia punonin rreth 2000 prostituta, sot janë më pak se 1500.

Zvicra ishte një nga vendet e para që njohu pavarësinë e Bangladeshit, pas një lufte civile që përfundoi në vitin 1971 me ndarjen nga Pakistani.

Që atëherë, organizata të ndryshme joqeveritare zvicerane dhe Agjencia Zvicerane për Zhvillim dhe Bashkëpunim kanë qenë të pranishme në vend.

Projektet e paraqitura në artikull zbatohen nga organizata lokale Mukti Mohila Samity (MMS).

Ajo zbaton projekte si partnere e organizatës zvicerane të ndihmës për fëmijë Terre des Hommes.

Zinxhiri i Solidaritetit organizon javën e solidaritetit nga data 16 deri më 20 dhjetor.

Donacionet e mbledhura përdoren për financimin e projekteve për mbrojtjen e të miturve nga dhuna dhe abuzimi, përfshirë nismat e përshkruara në këtë artikull.

Zinxhiri i Solidaritetit është një fondacion dhe krahu humanitar i SRG, një kompani në të cilën SWI swissinfo.ch është gjithashtu anëtare.

Jeta e një lebrozeje: Bangladeshi është një nga vendet e pakta myslimane ku prostitucioni është i ligjshëm.

Megjithatë, ata që e kryejnë këtë veprimtari shikohen si viktima të murtajës dhe janë të përjashtuar nga shoqëria.

Gjatë 20 viteve të fundit, organizatat joqeveritare lokale (OJQ) kanë luftuar për të përmirësuar statusin ligjor të grave dhe të djemve dhe vajzave të tyre.

Mbi 500 fëmijë jetojnë në zonën e bordellove, kryesisht në të njëjtat dhoma ku punojnë nënat e tyre.

Trajtimi i seriozitetit të jetës përmes lojës: Aktivitetet e organizuara nga OJQ-ja lokale MMS kanë për qëllim vajzat e Daulatdia-s, të cilat, shpesh rriten në rrethana shumë të vështira.

Pranë shtëpisë publike, OJQ Mukti Mahila Samiti (MMS) ofron aktivitete rekreative dhe sportive për vajza.

Përpara se të luajnë hendboll, të rejat kryejnë ushtrime me sy mbyllur, me qëllim forcimin e besimit të adoleshentëve që rriten në Daulatdia.

“Qëllimi është të përmirësohen aftësitë e negocimit dhe komunikimit”, shpjegon një punonjës social. “Dhe zhvillon besimin te njerëzit, sepse shumica e tyre kanë pasur fëmijëri traumatike”.

Rreth 50 vajza dhe të rinj ndjekin mësimet, programet stërvitore dhe aktivitetet sportive të ofruara nga qendra, e cila, ofron edhe shërbimin e kujdesit ditën dhe natën.

“Ne bëjmë gjithçka mundemi”, thonë bashkëpunëtorët e OJQ-së.

“Por në Daulatdia nuk ka pothuajse asnjë shpresë”, pranon dikush pa pasur iluzione të rreme. Megjithatë, ka shenja pozitive.

Të parandalosh një vajzë që të ndjekë hapat e nënës së saj është një sukses i madh, si individualisht ashtu edhe strukturor, pasi tregon se është e mundur t'i shpëtosh shfrytëzimit seksual.

Si u organizuan gratë?

Morjina Begum është një figurë qendrore në Daulatdia. Kur ecën nëpër rrugicat e bordellos, të gjithë e përshëndesin pasi ajo ka bërë shumë për njerëzit që punojnë këtu.

Znj. Begum i njeh shumë mirë kushtet e atyre që punojnë në bordello. Ajo ishte gjithashtu një prostitutë.

Ajo duhej të martohej në moshën 13-vjeçare dhe shumë shpejt u bë nënë e një vajze, por me kalimin e kohës, jeta me burrin e saj shumë më të madh se ajo u bë e padurueshme për të.

Për këtë arsye ajo e la atë dhe, disa vite më vonë, përfundoi duke punuar në bordello. Nuk i pëlqen të flasë për të kaluarën e tij dhe thekson se nuk kishte alternativa.

Zhvillime të tjera: Buletini ynë i politikës së jashtme.

“Për nga natyra rebele”, ajo filloi të luftojë kundër padrejtësisë. “Ne jemi qytetarë të këtij vendi, pse nuk kemi të drejta?, pyeti ajo?

“Në bordello ishte e pamundur aksesi në shërbimet shtetërore, ndërkohë që dhuna ishte e gjithanshme. Vajzave dhe djemve nuk u jepeshin certifikatat e lindjes dhe prostitutave të vdekura iu mohua varrimi fetar: trupat e tyre iu besuan ujërave të lumit. Duhej të luftonim për të drejtat tona”, tha përmbledhtaz znj. Begum.

Një takim i rastësishëm me një punonjëse të organizatës humanitare Save the Children e motivoi atë të punojë drejt përmirësimit të kushteve të jetesës së grave.

Një luftë që megjithatë u përplas me një aparat shtetëror represiv, aq sa ajo u burgos për aktivizmin e saj.

Me kalimin e viteve, megjithatë, ajo ka arritur të marrë të drejtat që u takojnë të gjithë qytetarëve të Bangladeshit.

Dhe kështu ajo arriti të përmirësojë, të paktën pjesërisht, jetën e mjerueshme të prostitutave.

“Ishte një kohë kur nuk mund të dilnim nga shtëpia publike; më vonë vetëm këmbëzbathur, që njerëzit të na njihnin. Kur doja të shkoja të flisja me autoritetet, më ndaluan të hyja në zyrat e tyre”, tha znj. Begum.

“Sot, megjithatë, ata ulen me mua në të njëjtën tryezë dhe më respektojnë si bashkëbiseduese”, tha ajo.

Trafikimi i qenieve njerëzore është një problem kyç: Çdo histori e jetës në Daulatdia është e ndryshme, por të gjithë kanë të përbashkët trafikimin e qenieve njerëzore.

Shumë gra u shitën nga ndërmjetësit, të afërmit ose burrat dhe u detyruan në prostitucion për të shlyer borxhin e vendosur nga shfrytëzuesit e tyre.

Është pothuajse e pamundur t'i shpëtosh këtij fati. Në Bangladesh, prostitutat janë të margjinalizuara nga ana shoqërore dhe, shumë shpesh, nuk mund të kthehen në familjet e tyre.

Për më tepër, nënat beqare me fëmijë të lindur jashtë martese kanë pak mundësi të tjera për të mbështetur veten në një vend shumë të varfër.

Dhe kështu, në mungesë të alternativave, ata mbeten në Daulatdia me vajzat dhe djemtë e tyre.

“Ata rriten në një mjedis dhune. Nuk është një vend për vajza dhe djem”, thotë znj. Jiniya Afroze, menaxherja e programit të Terre des Hommes.

Një nga problemet kryesore është braktisja e shkollës pas shkollës fillore në Daulatdia.

Është një realitet i përhapur në të gjithë Bangladeshin për shkak të martesës së hershme dhe punës së fëmijëve.

Megjithatë, në shtëpinë publike më të madhe në vend, kjo do të thotë se vajzat ndjekin gjurmët e nënave të tyre.

“Qëllimi ynë është të thyejmë ciklin ndërgjeneror të shfrytëzimit seksual”.

Fëmijët duhet të shkojnë në shkollë dhe të vazhdojnë studimet: ky është objektivi kryesor i organizatave aktive në këtë fushë.

Për më tepër, me institucionet vendore luftojmë trafikimin e qenieve njerëzore dhe punojmë për përmirësimin e mbrojtjes së të miturve, një përpjekje kjo e penguar nga struktura të degëzuara dhe të fuqishme kriminale.

“Ka programe të ndihmës shtetërore për viktimat”, tha znj. Afroze. Megjithatë, shumë gra që punojnë në shtëpi publike nuk i njohin ose nuk i përdorin: nevojiten veprime ndërgjegjësuese dhe edukimi.

Organizatat mbështesin punonjësit e seksit me ndihmë financiare të njëhershme dhe të pakushtëzuar.

Kështu, disa gra janë në gjendje të blejnë një copë tokë ose të hapin një dyqan të vogël, gjë që u lejon atyre të gjenerojnë të ardhura alternative. “Por fondet në dispozicion janë të kufizuara”, kujton znj. Afroze.

Njëzet vjet më parë, znj. Morjina Begum arriti të largohej nga shtëpia publike për t'iu përkushtuar aktivizmit.

Ajo jeton afër Daulatdia-s dhe vazhdon të kujdeset për prostitutat dhe vajzat dhe djemtë e tyre.

Është projekti i saj jetësor që ka lejuar 700 vajza dhe djem të vazhdojnë arsimin e tyre shkollor, një rezultat i rëndësishëm për organizatën e saj, për të cilën, ajo është shumë krenare.

Synimi i tij i radhës është t'u ofrojë të rinjve një të ardhme larg realitetit të bordellos: “Ato jetojnë në kushte të pasigurta dhe shpesh përfundojnë në botën e drogës apo të krimit. Askush nuk kujdeset për to”.

Nga z. Erton Duka.

© Copyright | Agjencia Telegrafike Vox

Ne të njohim me botën | www.007vox.com | Burimi yt i informacionit