___.png)
Otavë, Kanada | Anëtarët e Konsorciumit Ndërkombëtar të Grurit të Egër të Hapur (OWWC) bashkëpunuan për të analizuar 80000 lloje të grurit të bukës së hershme për të krijuar një hartë gjenomi të paraardhësve të tij.
“Këto rezultate ofrojnë një pasqyrë të mëtejshme se si e ka origjinën gruri modern dhe si është përshtatur me kushte të ndryshme të rritjes në mbarë botën. Ai gjithashtu kontribuon në kërkimet që synojnë përmirësimin e rendimenteve të grurit sot”, tha znj. Harmit Çëullë (Harmeet Chawla).
Gruri i bukës u shfaq në rajonin e gjysmëhënës pjellore të Lindjes së Mesme 8 deri në 11 mijë vjet më parë si rezultat i kryqëzimit të grurit të fortë dhe barit të egër Aegilops tauschii.
Studimi tregoi se hibridizimi i parë ndodhi në brigjet e Detit Kaspik jugor, duke krijuar një pengesë gjenetike që dallonte varietetin e ri të grurit nga të afërmit e tij.
Përshtatshmëria e lartë e grurit të ri kontribuoi në përhapjen e shpejtë të tij në zona dhe toka të ndryshme klimatike, gjë që kontribuoi në zhvillimin e kulturës në atë rajon.
Hibridizimi i mëtejshëm nga fermerët çoi në përmirësimin e glutenit, i nevojshëm për të prodhuar brumin elastik dhe me kore të bukës që njohim sot.
“Në programin tim të kërkimit, po përpiqem të përdor gjenomikën dhe teknologjitë e gjeneve për të zhvilluar kultura rezistente ndaj klimës për Kanadanë.
Të dhënat me burim të hapur të ofruara nga OWWC po na ndihmojnë të identifikojmë gjenet që mund të mbrojnë të korrat e grurit”, tha ajo.
“Ne gjithashtu shpresojmë të nxjerrim nga kjo specie e egër - shtoi ajo - elementë që janë rezistent ndaj ndryshimeve klimatike dhe mund të përdoren për të zhvilluar varietete elitare gruri”.
Nga z. Erton Duka.
© Copyright | Agjencia Telegrafike Vox
Ne të njohim me botën | www.007vox.com | Burimi yt i informacionit
Comments